معدن نمک خیرا

معدن نمک خهورا (یا معدن نمک مایو) در خره، شمال پیند دادان خان، یک بخش اداری از ناحیه جلوم، منطقه پنجاب، پاکستان است. این معدن در رشته نمک، فلات پوتوهار، که از دشت هندو- گنگتی سرچشمه می‌گیرد قرار دارد،^[1] و دومین معدن بزرگ در جهان است. 

معدن نمک خیرا

تونل معدن نمک خیرا(دره کریستال)
مکان
معدن نمک خیرا نمایش نقشه Punjab, Pakistan معدن نمک خیرا نمایش نقشه پاکستان
موقعیت	کهیوره، جهلم
Province	پنجاب، پاکستان
کشور	پاکستان
مختصات	۳۲°۳۸′۵۲٫۵۸″ شمالی ۷۳°۰۰′۳۰٫۲۲″ شرقی
تولید
تولیدات	سنگ نمک
تولید	3,50,000 MT
سال مالی	۲۰۱۹–۲۰
تاریخچه
آغاز به کار	۱۸۷۲ (۱۸۷۲)
سال‌های کار	140 years
مالک
شرکت	Pakistan Mineral Development Corporation
وبگاه	www.PMDC.gov.pk

این معدن به دلیل تولید نمک صورتی رنگ خره که اغلب به عنوان نمک هیمالیا به بازار عرضه می‌شود، مشهور است و یکی از جاذبه‌های گردشگری مهم است و سالانه ۲۵۰۰۰۰ بازدید کننده را به خود جذب می‌کند.^[2] تاریخچه آن به کشفش توسط سربازان اسکندر در سال ۳۲۰ قبل از میلاد بر می گردد، اما تجارت آن در امپراتوری گورکانی آغاز شد. تونل اصلی در سطح زمین توسط H. Warth، که یک مهندس معدن بود، در سال ۱۸۷۲ در زمان حکومت بریتانیا ساخته شد. پس از استقلال، BMR این معدن را تا سال ۱۹۵۶ در اختیار گرفت و سپس PIDC تا سال ۱۹۶۵ مالک معادن بود. پس از جنگ هند و پاکستان در سال ۱۹۶۵، WPIDC مدیریت معادن نمک را بر عهده گرفت و در سال ۱۹۷۴، شرکت توسعه معدنی پاکستان این معدن را که هنوز هم بزرگترین منبع نمک در کشور است، با تولید بیش از ۳۵۰۰۰۰ تن از حدود ۹۹٪ هالیت خالص در سال را در اختیار گرفت.^[3][2] برآورد ذخایر نمک در معدن از ۸۲ میلیون تن تا ۶۰۰ میلیون تن متغیر است.

زمین‌شناسی

این سازند زمین‌شناسی از یک لایه پایه از هالیت کریستالی تشکیل شده‌است که با نمک‌های پتاس ترکیب شده‌است. این لایه پایه توسط مارن گچی پوشانده شده‌است که توسط بسترهای بین لایه ای از گچ و دولومیت با درزهای نادر از سنگ نفت پوشیده شده‌است. این طبقات بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ متر (۶۶۰ تا ۱٬۶۴۰ فوت) سنگ‌های رسوبی نئوپروتروزوییک تا ائوسن که همراه با سازند سلسله‌ای نمکی بالا رفته و فرسایش یافته‌اند تا محدوده نمکی را در لبه جنوبی فلات پوتوهار ایجاد کنند.^[4][5][6]

پالینومورف‌ها (ریزفسیل‌های آلی) برای استنباط در مورد سن سازند رشته نمک و لایه‌های نمکی آن که در معدن نمک خهرا در معرض دید قرار گرفته‌اند، استفاده شده‌است. به عنوان مثال، هنگام کار با سازمان زمین‌شناسی هند در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰، بیربال صحنی گزارش داد که شواهدی از آنژیوسپرم‌ها، ژیمنوسپرم‌ها و حشرات در داخل معدن پیدا کرده‌است که به نظر او منشأ آن‌ها از دوره ائوسن است.^[7] با این حال، بر اساس داده‌های زمین‌شناسی اضافی، تحقیقات بعدی به این نتیجه رسیدند که این پالینومورف‌ها آلاینده بودند.^[8][9][10]

این معدن به دلیل تولید نمک صورتی رنگ معروف است.

محل

معدن نمک خیرادر تحصیل پند دادن خان ناحیه جهلم است. حدود ۱۶۰ کیلومتر (۱۰۰ مایل) از اسلام‌آباد و لاهور، از طریق بزرگراه M-2، در حدود ۳۰ کیلومتری (۲۰ مایلی) از تقاطع لیلا قابل دسترسی است.^[11][12] این معدن در کوه‌هایی است که بخشی از یک رشته نمک هستند، یک سیستم کوهستانی غنی از مواد معدنی که حدود ۲۰۰ کیلومتر از رودخانه جهلم در جنوب فلات پوتوهار تا جایی که رودخانه جهلم به رودخانه سند می‌پیوندد امتداد دارد.

منابع

1. Weller, J. Marvyn (1928). "The Cenozoic History of the Northwest Punjab". The Journal of Geology. Chicago Journals. 36 (4): 362–375. doi:10.1086/623522. JSTOR 30055696.
2. "Khewra Salt Mines Project". Pakistan Mineral Development Corporation. Privatisation Commission of Pakistan. Archived from the original on 25 July 2012. Retrieved 12 April 2012.
3. Pennington, Matthew (25 January 2005). "Pakistan salt mined old-fashioned way mine". The Seattle Times. Archived from the original on 25 July 2012. Retrieved 8 April 2012.
4. Jaumé, S.C. and Lillie, R.J. , 1988. Mechanics of the Salt Range‐Potwar Plateau, Pakistan: A fold‐and‐thrust belt underlain by evaporites. Tectonics, 7(1), pp.57-71.
5. Grelaud, S. , Sassi, W. , de Lamotte, D.F. , Jaswal, T. and Roure, F. , 2002. Kinematics of eastern Salt Range and South Potwar basin (Pakistan): a new scenario. Marine and Petroleum Geology, 19(9), pp.1127-1139.
6. Richards, L. , King, R.C. , Collins, A.S. , Sayab, M. , Khan, M.A. , Haneef, M. , Morley, C.K. and Warren, J. , 2015. Macrostructures vs microstructures in evaporite detachments: An example from the Salt Range, Pakistan. Journal of Asian Earth Sciences, 113, pp.922-934.
7. SAHNI, B.; TRIVEDI, B. S. (1945). "Age of the Saline Series in the Salt Range of the Punjab". Nature. 155 (3925): 76–77. doi:10.1038/155076b0. ISSN 0028-0836.
8. Schindewolf, O.H. and Seilacher, A. , 1955. Beiträge zur Kenntnis des Kambriums in der Salt Range (Pakistan): Akademie der Wissenschaften und der Literatur, Mainz Mathematisch-Naturwissenschaflichen Klasse Abhandlungen, 10, pp.261-446.
9. Teichert, C. , 1964. Recent German work on the Cambria and Saline Series of the Salt Range: West Pakistan: Pakistan Geological Survey Records, 11, no. 1, pp. 1–2.
10. Hughes, N.C. , 2017. Biostratigraphical dating conundrums in the Cambrian and earlier stratigraphy of the Indian subcontinent: The Palaeobotanist, 66, pp. 1–15.
11. F. I. Dar; Safdar Vail (22 December 2005). "The beauty of Khewra Salt Range". Dawn. Archived from the original on 21 January 2013. Retrieved 14 April 2012.
12. Sheikh, FD (12 April 2008). "Khewra Salt Mines: A fascinating place". Dawn. Archived from the original on 21 January 2013. Retrieved 13 April 2012.

پیوند به بیرون

• معادن نمک خهورا – شرکت توسعه معدنی پاکستان