مطلاکاری
From Wikipedia, the free encyclopedia
مطلاکاری یک روش تزئینی برای استفاده از یک پوشش بسیار نازک از طلا بر روی سطوح جامد مانند فلز (رایجترین)، چوب، ظروف چینی یا سنگ است. یک شی طلاکاری شده به عنوان «مطلا» نیز توصیف میشود. در طلاکاری فلزات، بهطور سنتی در غرب فلز زیرین نقره ای بود ، تا اشیایی با نقره طلا (یا ورمیل) ساخته شود، اما در چین معمولاً از برنز به عنوان فلز زیرین طلاکاری استفاده میشود، که در غرب به آن اورمولو میگویند. روشهای مطلاکاری شامل استفاده از دست و چسباندن، بهطور معمول از ورق طلا، مطلاکاری شیمیایی و آبکاری میشود.[1] مطلاهای جزئی فقط در بخشی از سطوح خود طلاکاری میشوند. این به این معناست که برای مثال تماماً از داخل، و به هیچ وجه از خارج، طلاکاری شدهاست مانند جام (ظرف) یا سایر ظروف مطلاکاری شده مشابه، این الگوها با استفاده از ترکیبی از مناطق طلاکاری شده و مناطق غیرطلاکاری شده ساخته شده میشوند.
مطلاکاری با هزینهای اندک نسبت به تولید یک قطعه طلا، به یک شی جلوهای طلایی میبخشد. علاوه بر این، یک قطعه طلای جامد اغلب برای استفاده عملی خیلی نرم یا سنگین است. علاوه بر آن سطح طلاکاری شده مانند نقره لکه دار نمیشود.