مرز نظامی
From Wikipedia, the free encyclopedia
مرز نظامی (به آلمانی: Militärgrenze)، (به لاتین: Vojna krajina/Vojna granica); مجاری: Katonai határőrvidék ; رومانیایی: Graniță militară) سرزمین مرزی سلطنت هابسبورگ و بعداً امپراتوری اتریش و اتریش مجارستان بود. این سازمان به عنوان حصار بهداشتی در برابر تهاجمات امپراتوری عثمانی عمل کرد.
مرز نظامی Militärgrenze کشور جنگ | |
---|---|
1553–1881 | |
نقشه مرز نظامی (که با طرح قرمز مشخص شدهاست) در سال 1800 | |
وضعیت | استان نظامی |
دین(ها) | کاتولیک رومی ارتدوکس شرقی |
دوره تاریخی | دوره مدرن اولیه |
• بنیانگذاری | 1553 |
• فروپاشی | 1881 |
استقرار سیستم دفاعی جدید در مجارستان و کرواسی در قرن شانزدهم و پس از انتخاب فردیناند اول به عنوان پادشاه صورت گرفت. شش منطقه تحت مدیریت نظامی ویژه در مجارستان و کرواسی ایجاد شد. مرزهای نظامی کرواسی و مرزهای نظامی اسلاونی تحت صلاحیت سابور و ممنوعیت کرواسی قرار گرفتند. در سال ۱۶۲۷ آنها تحت کنترل مستقیم ارتش هابسبورگ قرار گرفتند. برای بیش از دو قرن، آنها تا زمان لغو مرز نظامی در سال ۱۸۸۱، قدرت نظامی و غیرنظامی کامل را بر منطقه حفظ کردند
در طول قرن هفدهم، قلمرو به سمت شرق گسترش یافت و بخشهای جدیدی ایجاد شد. در آن زمان، از کرواسی در غرب تا شرق ترانسیلوانیا در شرق امتداد داشت و بخشهایی از کرواسی، بوسنی و هرزگوین، صربستان، رومانی و مجارستان کنونی را شامل میشد. در این دوره، سیستم دفاعی نیز تغییر کرد، از یک مدل پادگان متعارف به یکی از جوامع «سرباز - شهرک نشین».
ساکنان این منطقه به Grenzer معروف بودند (یا مرزنشینان). آنها اکثراً کروات، صرب، آلمان، ولاخ و دیگر استعمارگران بودند.[1][2][3][4][5][6][7][8][9][یادکرد بیش از حد] در ازای اعطای زمین، آزادی مذهبی و نرخهای مالیاتی مطلوب، آنها منطقه را مستعمره کردند و به عنوان سنگری برای سلطنت در برابر تهاجمات عثمانی عمل کردند. آلمانیها در اواخر قرن هجدهم توسط مجارستان برای اسکان مجدد و توسعه دره رودخانه دانوب استخدام شدند و به سوابیهای دانوبی معروف شدند. هنگهای نظامی تشکیل شده توسط شهرک نشینان دلیل خاصی برای ایستادن و مبارزه داشتند و با زمین و شرایط محلی آشنا بودند. آنها به زودی شهرت نظامی قابل توجهی به دست آوردند.