محمد واعظ قزوینی
واعظ و شاعر ایرانی / From Wikipedia, the free encyclopedia
میرزا محمد رفیع ملقب به رفیعالدین مشهور به واعظ قزوینی (۱۶۱۸م - ۱۶۷۹م) فقیه و ادیب ایرانی در سدهٔ هفدهم میلادی/یازدهم هجری بود. وی از فرزندان مولانا ملا فتحالله قزوینی و از علمای امامیه و از ادبا و فضلای سده یازدهم قمری است. او در وعظ و خطابه سرآمد بود و مدتها در مسجد جامع قزوین وعظ میگفت. او از شاگردان ملا خلیل قزوینی بود. از علم معقول حظی فراوان داشت و اثر مشهورش در این باره ابواب الجنان (به فارسی: درهای بهشت) نام دارد.[1][2][3][4][5]
اطلاعات اجمالی واعظ قزوینی, زادهٔ ...
واعظ قزوینی | |
---|---|
زادهٔ | ذیحجه۱۰۲۷ق قزوین |
درگذشت | ۱۶۷۹م/ رمضان۱۰۹۰ق قزوین |
پیشه | فقیه، ادیب |
شناختهشده برای | وعظ و شعر فارسی |
آثار | ابواب الجنان،دیوان اشعار |
عنوان | واعظ قزوینی،ملارفیع،میرزارفیع |
بستن
به گفته میرزا رحیم سامت قزوینی (مجتهد معاصر) واعظ، جد اعلای ایشان میباشد.