From Wikipedia, the free encyclopedia
تعریف محکمی از محافظه‌کاری نوین آمریکایی وجود ندارد، ولی این مفهوم بازتاب‌دهندهٔ مجموعه‌ای از گرایش‌ها در زمینهٔ سیاسی و اجتماعی است. تلاش برای تعریف این باور سیاسی با تفکیک آن به طیفی از محافظه‌کاری در راست و لیبرالیسم در چپ شدنی نیست.[1]
 | این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
گریگوری اشنایدر مورخ، این ثابت‌ها را برای محافظه‌کاری آمریکایی برمی‌شمارد: «احترام به سنت‌ها، حمایت از جمهوری‌خواهی، حاکمیت قانون و مذهب مسیحی، و دفاع از تمدن غرب در برابر چالش‌های دولت‌های تمامیت‌خواه و فرهنگ مدرنیسم.»
سنت محافظه‌کاری از زمان انقلاب آمریکا، نقش عمده‌ای را در سیاست و فرهنگ آمریکا ایفا کرده، اما جنبش سازمان یافتهٔ محافظه کاری، تازه از دههٔ ۱۹۵۰ نقشی کلیدی در سیاست ایفا کرده، مخصوصاً بین جمهوری خواهان و دمکرات‌های جنوبی. تنش‌ها و ایدئولوژی‌های رقیب از ویژگی‌های تاریخ محافظه‌کاری در آمریکاست. محافظه کاران مالی و لیبرترین‌ها خواهان دولت کوچک، مالیات‌های کم، مقررات محدود، سرمایه‌گذاری آزاد است. محافظه‌کاران اجتماعی ارزش‌های سنتی اجتماعی را در معرض تهدید سکولاریسم می‌دانند، و به حمایت از دعا در مدارس و مخالفت با سقط جنین و قانونی‌سازی ازدواج همجنس‌گرایان گرایش دارند. نومحافظه‌کاران می‌خواهند ایده‌آل‌های آمریکایی را در سرتاسر جهان گسترش دهند و حمایتی قوی از اسراییل به عمل می‌آورند.
پالیو محافظه کاران، خواهان محدودیت بر مهاجرت، عدم مداخله در سیاست بین‌المللی هستند و با چندفرهنگی بودن مخالف‌اند.
در دهه ۱۳۳۰ شمسی، جنبش محافظه‌کاری تلاش کرد این جریان‌های گوناگون را گرد هم آورد و بر اتحاد به منظور پیش‌گیری از پراکندگی «کمونیسم بیخدا» تأکید کند.
بیشتر محافظه‌کاران《نیوکان‌ها》 جمهوری‌خواهان را بر دموکرات‌ها ترجیح می‌دهند. اکثراً در سیاست خارجی قوی، نظامی از اسرائیل حمایت می‌کنند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
