ماشت
From Wikipedia, the free encyclopedia
ماشت یک ساطور بزرگ با نوک تیز است. تیغه آن به طور معمول میان ۳۲٫۵ تا ۴۵ سانتیمتر (۱۲٫۸ تا ۱۸ اینچ) طول و ۳ میلیمتر (۰٫۱۲ اینچ) عرض دارد. تیغه آن از جنس استیل و دسته آن نیز چوبی یا فلزی میباشد. و تنها یک طرف آن تیز می باشد.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7c/Machette_kos.pg.jpg/640px-Machette_kos.pg.jpg)
در گذشته در زبان فارسی به این سلاح، دشنه نیز گفته می شد و امروزه نیز بیش تر به نام بامبو زن در ایران شناخته می شود.
در گذشته شمشیر های کوتاه در بین جنگ آوران تورک و فارس از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بود و شمشیر های کوتاهی مانند یاتاقان (Yatagan)، قمه و قداره تولید می شد. امروزه بسیاری از افراد به هر چاقوی بلند به اشتباه قداره می گویند در حالی که قداره شکل کاملا خاص و استانداردی دارد و نباید ماشت را با قداره اشتباه گرفت.