مؤسسه کیتو
From Wikipedia, the free encyclopedia
مؤسسه کِیْتو یک اندیشگاه آمریکایی لیبرترین به مرکزیت واشینگتن، دی. سی. است. این مؤسسه در ۱۹۷۴ توسط موری راتبارد، اد کرین و چارلز کوک تحت عنوان بنیاد چارلز کوک تأسیس شد.[2] چارلز کوک رئیس هیئت مدیره کنگلومرای صنایع کوک بود.[nb 1] در ۱۹۷۶ نام آن به مؤسسه کیتو عوض شد.[2][3] بنا بر شاخص اندیشگاه گلوبال گو تو ۲۰۱۱، کیتو ششمین اندیشگاه تأثیرگذار مستقر در آمریکا، با رتبه سوم در سیاست اقتصادی و دوم در سیاست اجتماعی است.[4]
شعار | "Individual Liberty, Free Markets, and Peace" |
---|---|
شکلگیری | ۱۹۷۴؛ ۵۰ سال پیش (۱۹۷۴-خطا: زمان نامعتبر}}) |
بنیانگذاران | Ed Crane، چارلز جی. کوک، موری راتبارد |
گونه | سازمان ۵۰۱ (سی)(۳) Non-profit اندیشکده |
۲۳۷۴۳۲۱۶۲ | |
تمرکز | Public advocacy, media exposure and societal influence |
مکان |
|
مختصات | ۳۸°۵۴′۱۲″ شمالی ۷۷°۰۱′۳۵″ غربی |
President and CEO | Peter N. Goettler |
مدیر | Robert A. Levy |
Executive Vice-President | دیوید بوز |
درآمد (۲۰۱۷) | $36,679,802[1] |
هزینهها (۲۰۱۷) | $۳۰٬۳۸۱٬۶۷۳ |
پشتوانه مالی | $۷۲٬۹۳۴٬۳۲8 (2015) |
کارمندان | 100 staff 46 faculty 70 adjunct faculty |
وبگاه | |
نام پیشین | Charles Koch Foundation; Cato Foundation |
مأموریت مؤسسه «افزایش فهم سیاستهای عمومی بر اساس اصول دولت محدود، بازار آزاد، آزادی شخصی و صلح» اعلام شدهاست. مؤسسه از موثرترین روشها برای ایجاد، حمایت، ترویج و توسعه پیشنهادهای سیاستی قابل اجرا که جوامعی آزاد، باز و مدنی در ایالات متحده و سرتاسر جهان ایجاد کنند استفاده خواهد کرد.[5]
دانشوران کیتو بین ۲۰۰۱–۲۰۰۹ در موارد متعددی منتقد سیاستهای دولت جمهوریخواه جورج بوش از جمله جنگ عراق،[6] آزادیهای مدنی،[7] آموزش،[8] کشاورزی، سیاست انرژی و هزینههای فزاینده دولتی بودند.[9] در دیگر موارد آنها از ابتکارات دولت بوش حمایت میکردند بیش از همه از بهداشت،[10] تأمین اجتماعی،[11][12] گرمایش جهانی،[13] سیاست مالیاتی،[14] و مهاجرت.[15][16][17][18][19]
در انتخابات ۲۰۰۸ دانشوران کیتو از هر دو نامزد اصلی مک کین و اوباما انتقاد میکردند.[20][21][22][23]
کیتو از موضع پرزیدنت اوباما در سیاستهایش از زمان به قدرت رسیدنش نظیر تدابیر مالی، اصلاح بهداشتی، سیاست خارجی و جنگ با مواد مخدر انتقاد کردهاند.[24][25][26][27]در حالی که از موضع او در لغو نپرس، نگو[28] و سیاست مهاجرتی لیبرال حمایت کردهاند.[29]