لری لیراوی
گویشی از زبان لری از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
لری لیراوی یکی از گویش‌های لری از شاخه لری جنوبی رایج در بندر دیلم، بندر ماهشهر، هندیجان، دشتستان، جنوب بهبهان می‌باشد. [۲][۳][۴] این گویش بازمانده زبان لری خوزی می‌باشد. کتاب‌های فرهنگ جغرافیایی آبادی‌های کشور، چاپ ادارهٔ جغرافیایی ارتش[۵] به صراحت وجود زبان لری در این مناطق را تأیید کرده است .[۶][۷]
| لُری لیراوی | |
|---|---|
| لری لیراووی[۱] | |
| زبان بومی در | ایران |
| منطقه | غرب آسیا |
| قومیت | مردم لر |
| |
| الفبای فارسی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گویش ها
۱،لری دیلمی(شهرستان دیلم و بخش شبانکاره)
۲،لری هندیجانی( شهرستان هندیجان)
۳،لری ماهشهری(مردم بومی شهر هندیجان)
۳،لری زیدونی(جنوب شهرستان بهبهان و بخش زیدون)
جستارهای وابسته
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.