لاک (پوشش)
From Wikipedia, the free encyclopedia
لاک نوعی پوشش یا پوشش سخت و بالقوه براق است که بر روی موادی مانند چوب یا فلز اعمال میشود. این واژه از کلمه زبان سانسکریت lākshā (लाक्षा) سرچشمه میگیرد و بیانگر عدد صد هزار است که هم برای شپشکهای لاک ساز (به دلیل تعداد بسیار زیاد آنها) و هم برای ترشح صمغی قرمز استفاده میشود و سرشار از شلاک است که به عنوان روکش چوب در هند قدیم و مناطق اطراف مورد استفاده قرار میگرفت.
لاکهای آسیایی که به آن «لاک واقعی» میگویند، اشیایی هستند که با شیرههای تصفیهشده، رنگ و خشک شدهٔ Toxicodendron vernicifluum (درخت لاک چینی) یا درختان مرتبط پوشیده میشود که در چندین لایه روی پایهای عموماً چوبی اعمال میشود و به یک لایه سطحی بسیار سخت و صاف تبدیل میشود که این لایه سخت، بادوام و مقاوم در برابر آب و از نظر ظاهری بسیار جذاب است. لاک آسیایی گاهی با تصاویر نقاشی میشود و با پوسته و مواد دیگر منبت کاری و حکاکی میشود، همینطور با طلا غبار آلود میشود و سایر روشهای تزئینی و زیباسازی هم روی آن انجام میشود.
در تکنیکهای مدرن و امروزی، لاک(Lacquer) به معنای طیفی از پوششهای شفاف یا رنگدانهای است که با تبخیر شدن حلال خشک میشوند تا پوششی سخت و بادوام و مقاوم ایجاد کنند. روکش میتواند از هر سطحی از بسیار مات تا بسیار براق باشد و در صورت نیاز میتوان آن را بیشتر جلا داد. روکشهای لاک معمولاً سختتر و شکننده تر از رنگهای روغنی یا لاتکس هستند و معمولاً روی سطوح سخت و صاف مورد استفاده قرار میگیرند.
از نظر محصولات تکمیلی مدرن، روکشهای مبتنی بر شلاک حل شده در الکل، اغلب شلاک یا لاک نامیده میشوند تا آنها را از لاک مصنوعی متمایز کنند، که اغلب به آن لاک ساده میگویند. که متشکل از پلیمرهای مصنوعی (مانند نیتروسلولز، بوتیرات سلولز استات ("CAB") یا رزین اکریلیک) حل شده در رقیق کننده لاک، مخلوطی از حلالهای آلی مختلف است.[1] اگرچه لاک مصنوعی دوام بیشتری نسبت به شلاک دارد، اما روکشهای سنتی شلاک اغلب به دلیل ویژگیهای زیباییشناختیشان ترجیح داده میشوند، مانند پولیش فرانسوی، و همچنین مواد «کاملاً طبیعی» و عموماً ایمن برای غذا.