قانون جهانی گرانش نیوتن
قانون مهم فیزیک / From Wikipedia, the free encyclopedia
قانون جهانی گرانش نیوتن یا قانون گرانش عمومی نیوتن (به انگلیسی: Newton's Law of Universal Gravitation)، معادلهای است که نخستین بار، آیزاک نیوتن، آنرا برای توصیف نیروی گرانش در کتاب «اصول ریاضی فلسفه طبیعی» در سال ۱۶۸۷ پیش نهاد. بنا به این قانون، ذرات (یا اجسام) در این هستی، همواره نیرویی به نام گرانش بر یکدیگر وارد میکنند که با حاصل ضرب جرم دو جسم نسبت مستقیم و با مجذور فاصله آنها، نسبت وارون دارد، و به صورت زیر بیان میشود:
- در این معادله G ثابت جهانی گرانش است
- (که مقدار آن در دستگاه SI برابر است با )،
- F نیروی گرانش بین دو جسم است.
- m۱ و m۲ جرم دو جسم هستند
- r فاصله دو جسم است.
به دلیل مقدار بسیار کوچک G، نیروی گرانشی میان اجسام با جرمهای کم قابل چشمپوشی است.
چون گرانش همیشه رباینده است و بر هر چیز جرمدار اثر میکند، میتوان آنرا در گسترۀ جهان به کار برد (مگر در زمینههایی که باید از نسبیت عام یا مکانیک کوانتومی استفاده کرد). پیرو این قانون، اگر در سطح سیارهای پرتابهای با سرعت زیاد از بالا به صورت افقی پرتاب شود، بر اثر گرانش، مسیری منحنی را خواهد پیمود. اگر سرعت این پرتابه بهاندازه کافی باشد، میتواند مسیری دایرهمانند را بپیماید و در مدار آن سیاره قرار گیرد. این قانون، مدار زمین، ماه و سیارات را با دقت زیادی توصیف میکند.