فیلیپ آلن شارپ

فیلیپ آلن شارپ (انگلیسی: Phillip Allen Sharp؛ زاده ۶ ژوئن ۱۹۴۴) یک متخصص ژنتیک و زیست شناس مولکولی آمریکایی است که پیرایش RNA را کشف کرد. وی در سال 1993 همراه با ریچارد جی رابرتز موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شدند. شارپ متوجه شد که " ژن ها در یوکاریوت ها به صورت پیوسته نبوده و حاوی قطعاتی به نام اینترون هستند. اینترون ها در مرحله پیرایش RNA از طریق روش های مختلف حذف شده و این امکان را فراهم می سازند که پروتئین های مختلفی از یک توالی DNA تولید شود". ^[1]

فیلیپ آلن شارپ
شارپ در 2009
زادهٔ	۶ ژوئن ۱۹۴۴ ‏(۸۰ سال) فلمت، کنتاکی
ملیت	ایالات متحده آمریکا
محل تحصیل	Union College دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین
همسر	Ann Holcombe
جوایز	جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۹۳), نشان ملی علوم (۲۰۰۴)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	زیست‌شناس
محل کار	مؤسسه فناوری کالیفرنیا Cold Spring Harbor Laboratory مؤسسه فناوری ماساچوست
دانشجویان دکتری	اندرو فایر

تحقیقات

تحقیقات فعلی شارپ بر روی RNA های کوچک و انواع دیگر RNA های غیر کد کننده است. آزمایشگاه وی بر روی شناسایی mRNA های هدف برای میکرو RNA ها (miRNA ها) کار می کند، و یک کلاس از miRNA ها را کشف کرده است که از توالی های مجاور بخش شروع رونویسی تولید می شوند. آزمایشگاه وی همچنین نحوه تنظیم ژن miRNA را در رگ زایی و استرس سلولی بررسی می کند. ^[2]

منابع

1. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1993». NobelPrize.org (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۲۶.
2. «Phillip A. Sharp». MIT Department of Biology (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۲۶.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Phillip Allen Sharp». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۴.
• «Phillip Allen Sharp». دریافت‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۴.^{[پیوند مرده]}

پیوند به بیرون