![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/Di_stefano_argentina.jpg/640px-Di_stefano_argentina.jpg&w=640&q=50)
فهرست گلهای ملی آلفردو دی استفانو
From Wikipedia, the free encyclopedia
آلفردو دی استفانو (۲۰۱۴–۱۹۲۶) بازیکن حرفهای فوتبال زادهٔ آرژانتین بود که بین سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۶۱ برای دو تیم ملی آرژانتین و اسپانیا بازی کرد و در این مدت ۲۹ گل ملی را به ثمر رساند.[1] او در نقش یک مهاجم عمقمحور بازی میکرد و بهعنوان یکی از بهترین بازیکنان تمامی دوران شناخته میشود.[2][3] دی استفانو یکی از اولین بازیکنان فوتبال بود که مسابقهها را با گردش در زمین کنترل میکرد؛ کاری غیرعادی در آن دوره که بیشتر بازیکنان از موقعیت تعیینشدهٔ خود دور نمیشدند.[4] او برای دو بار توپ طلا را بهعنوان بازیکن اروپایی در سالهای ۱۹۵۷ و ۱۹۵۹ دریافت کرد.[5]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e6/Di_stefano_argentina.jpg/320px-Di_stefano_argentina.jpg)
او نخستین بازی ملی خود برای آرژانتین را در دسامبر ۱۹۴۷، برابر بولیوی انجام داد که در آن بازی یک گل زد و در پایان، آرژانتین ۷–۰ پیروز شد. دی استفانو طی شش بازی خود برای آرژانتین، شش گل به ثمر رساند که شامل اولین هتتریک وی به کلمبیا نیز میشود.[1] او تمامی این بازیها را در رقابتهای جام ملتهای آمریکای جنوبی ۱۹۴۷ [persian-alpha 1] انجام داد که آرژانتین توانست قهرمان آن دوره شود.[6] او در سال ۱۹۴۹ همانند بسیاری از بازیکنان آرژانتینی، کشورش را ترک کرد تا در لیگ بدون تأیید کلمبیا که دستمزدهای بالاتری نسبت به کشور مادریاش پرداخت میکرد، بازی کند. او در طول مدت حضورش در آنجا، چهار بار برای کلمبیا به میدان رفت که فیفا این مسابقهها را به رسمیت نمیشناسد. او در سال ۱۹۵۳ به رئال مادرید پیوست و سه سال بعد شهروندی اسپانیا را به دست آورد.[4]
دی استفانو نخستین بازی خود برای اسپانیا را در بازی دوستانه برابر هلند انجام داد که با هتتریک او همراه بود.[1] بهطور کلی، او در مقایسه با رئال مادرید موفقیت کمتری را در ردهٔ ملی تجربه کرد. برایان گلنویل از گاردین اظهار کرد که او نمیتوانست بازی در ساختار دفاعی را که هلنیو هررا، مربی اسپانیا پایهگذاری کرده بود، دیکته کند.[4] با این حال، او در ۳۱ بازی خود برای تیم ملی این کشور، ۲۳ گل به ثمر رساند که او را به گلزن برتر اسپانیا تبدیل کرد و این عنوان را تا سال ۱۹۹۰، زمانی که امیلیو بوتراگوئنو توانست از وی پیشی بگیرد، در اختیار داشت.[7][1]
دی استفانو بیش از هر تیم دیگری به شیلی گل زد و این کار را یک بار با آرژانتین و چهار بار با اسپانیا انجام داد. او در ورزشگاههای جرج کاپول و سانتیاگو برنابئو بسیار پرکار بود و در هر کدام از این دو ورزشگاه شش گل به ثمر رساند. از ۲۹ گل ملی دی استفانو، شانزده گل در بازیهای دوستانه به ثمر رسید. او در مسابقههای رقابتی نیز شش بار در جام ملتهای آمریکای جنوبی، چهار بار در مسابقههای مقدماتی جام جهانی فوتبال و سه بار در دو مسابقهٔ مقدماتی جام ملتهای اروپا گلزنی کرد.[1]