![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2d/%25D8%25B1%25D8%25A7%25D8%25AF%25D8%25B1%25D9%2581%25D9%2588%25D8%25B1%25D8%25AF%25DB%258C%25D9%2585.png/640px-%25D8%25B1%25D8%25A7%25D8%25AF%25D8%25B1%25D9%2581%25D9%2588%25D8%25B1%25D8%25AF%25DB%258C%25D9%2585.png&w=640&q=50)
فهرست کاربردهای پیشبینیشده رادرفوردیم
From Wikipedia, the free encyclopedia
رادرفوردیم یک عنصر شیمیایی مصنوعی که به افتخار فیزیکدان نامی و برندهٔ جایزهٔ نوبل شیمی، ارنست رادرفورد نامگذاری شدهاست. رادرفوردیم پرتوزا است و در نتیجه رادرفوردیم هیچ ایزوتوپ پایداری ندارد. پایدارترین ایزوتوپ آن رادرفوردیم-۲۶۷ بوده که نیمهعمری برابر با ۱٫۳ ساعت دارد که باعث میشود تصور کاربردهای زیادی برای این عنصر بسیار دشوار باشد؛ ولی با این وجود رادرفوردیم جزو سنگینترین عناصری است که نیمهعمری بیش از ۱ ساعت دارد که دامنهٔ کاربردهای آن را در تحقیقات هستهای را گستردهتر میکند.
![تصویری از لایههای الکترونی رادرفوردیم](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2d/%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D9%81%D9%88%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%85.png/640px-%D8%B1%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D9%81%D9%88%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%85.png)
رادرفوردیم به علت همین نیمهعمر کم کاربرد تجاری ندارد؛[1][2] برخی ایزوتوپهای آن با نیمهعمرهای نسبتاً کمتر همچون ۲۶۳Rf در پزشکی هستهای مورد استفاده قرار بگیرد.[3] از رادرفوردیم میتوان برای سیکلوترونها بهعنوان هدف برای بمباران نوترونی برای کشف عناصر جدید استفاده کرد[4] ولی از آنجایی که انرژی واپاشی آن چندان زیاد نیست نمیتوان از آن برای تولید انرژی هستهای به صورت گستردهای استفاده کرد؛[5] به شکلی که نسبت انرژی واپاشی رادرفوردیم-۲۶۱(۸٫۲۸ مگا الکترون ولت) به اورانیم-۲۳۵(۲۰۲٫۴۸ مگا الکترون ولت) تقریباً مانند نسبت ۱ به ۲۴ است.[6]