![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Michelle_Williams_by_Gage_Skidmore.jpg/640px-Michelle_Williams_by_Gage_Skidmore.jpg&w=640&q=50)
فهرست آثار میشل ویلیامز
From Wikipedia, the free encyclopedia
میشل ویلیامز بازیگر آمریکایی است که در فیلم، تلویزیون و روی صحنه حضور داشتهاست. نخستین فعالیت تلویزیونی او در ۱۳ سالگی و با حضور در قسمتی از مجموعهٔ تلویزیونی بیواچ بود و فعالیت سینمایی او با ایفای نقش معشوقهٔ یک پسر نوجوان در لسی (۱۹۹۴) آغاز شد.[1][2] او در نقش مهمان در سیتکامهای تلویزیونی گام به گام و بهبود خانه ظاهر شد و نقش جوانی شخصیت همبازیاش، ناتاشا هنستریج، را در فیلم علمی تخیلی گونه (۱۹۹۵) ایفا کرد.[3][4] ویلیامز برای ایفای نقش نوجوانی از لحاظ جنسی نابسامان در مجموعهٔ درام نوجوانی داوسونز کریک (۱۹۹۸–۲۰۰۳) به موفقیت بیشتری دست یافت.[1][3] او در سال ۱۹۹۹ با نمایش جوی قاتل نوشتهٔ تریسی لتس برای نخستین بار به روی صحنه رفت.[1]
![Michelle Williams is gently smiling for the camera.](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/06/Michelle_Williams_by_Gage_Skidmore.jpg/640px-Michelle_Williams_by_Gage_Skidmore.jpg)
ویلیامز در دههٔ ۲۰۰۰ از ایفای نقش در فیلمهای پر بودجه اجتناب کرد و نقشآفرینی در فیلمهایی با مضمون تاریکتر و تولیدات مستقل مانند من بدون تو (۲۰۰۱) و مأمور ایستگاه (۲۰۰۳) را ترجیح داد.[5][6] این فیلمها با نقدهای مثبتی همراه بودند اما زیاد دیده نشدند.[7][8] این روند در سال ۲۰۰۵ هنگامی که ویلیامز نقش همسر نادیده گرفته شدهٔ شخصیت همبازیاش، هیث لجر، را در کوهستان بروکبک ایفا کرد، تغییر یافت؛ داستان این فیلم درام دربارهٔ معشوقههای گی و تیرهبخت است. این فیلم با تحسین منتقدان و فروش بالایی همراه بود و ویلیامز برایش نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.[9][10][11] حرفهٔ او در چند سال بعد پیشرفت چندانی نداشت اما برای فیلم وندی و لوسی (۲۰۰۸) ساختهٔ کلی رایکارد که در آن نقش رانندهای در جستجوی سگ گمشدهاش را ایفا میکند، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.[7][8][12]
فیلم تریلر جزیره شاتر (۲۰۱۰) ساختهٔ مارتین اسکورسیزی که ویلیامز در آن نقش مکمل را داشت، تا آن زمان پربینندهترین فیلم او شد.[8][11] او در ادامه برای ایفای نقش زنی بدبخت در فیلم ولنتاین غمگین (۲۰۱۰) و نقش مریلین مونرو در هفتهای که با مریلین گذراندم (۲۰۱۱) دوبار بهصورت پیاپی نامزد دریافت جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن شد؛ او برای هفتهای که با مریلین گذراندم برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب شد.[13][14][15] ویلیامز در ادامه نقش گلیندا را در فیلم فانتزی و از لحاظ تجاری موفق از بزرگ و قدرتمند (۲۰۱۳) ایفا کرد.[16][17] او در برادوی نقش سالی بولز را در احیایی از موزیکال کاباره در سال ۲۰۱۴ و نقش شخصی نجات یافته از سوءاستفاده جنسی در احیایی از نمایش سیهپر در سال ۲۰۱۶ را ایفا کرد.[18] او برای سیهپر نامزد دریافت جایزهٔ تونی برای بهترین بازیگر زن در یک نمایشنامه شد.[19] ویلیامز در سال ۲۰۱۶ نقش مادری داغدار در منچستر بای د سی را ایفا کرد و برایش چهارمین بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد.[20] فیلم موزیکال بزرگترین شومن در سال ۲۰۱۷ و فیلم ابرقهرمانی ونوم در سال ۲۰۱۸ به عنوان دو فیلم پرفروش در کارنامهٔ او ثبت شدند.[8][21] او در سال ۲۰۱۹ به فعالیت در تلویزیون بازگشت و نقش گوئن وردن را در مینیسریال زندگینامهای فاسی/وردون از شبکهٔ افایکس ایفا کرد که برایش برندهٔ جایزهٔ امی ساعات پربینندهٔ بهترین بازیگر زن شد.[22][23]