فهرستی از آثار ثبت ملی شده در شهرستان کاشمر From Wikipedia, the free encyclopedia
فهرست آثار ملی شهرستان کاشمر شامل ۲۰[persian-alpha 1] اثر ملی در شهرستان کاشمر است که تا ۱۳۹۷ به ثبت رسیدهاند که سهم این شهرستان در سطح استان خراسان رضوی که بالغ بر ۱۴۰۷ اثر تاریخی ثبت شده دارد بسیار ناچیز است.[1]
وجود جاذبههای مذهبی و فرهنگی، کاشمر و شهرستان آن را به یکی از مقاصد اصلی گردشگری استان خراسان رضوی تبدیل کرده[2] به گونهای که ۳٫۵ میلیون نفر در سال ۱۳۹۶ از این شهرستان بازدید کردند[3] چنانکه در سطح استان پس از مشهد رتبهٔ دوم و رتبهٔ چهارم در ایران از دیدگاه گردشگری مذهبی را ثبت کرده است.[4]
نخستین اثر ملی ثبت شده در این شهرستان برج فیروزآباد بود که در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شمارهٔ ثبتی ۹۱ در فهرست آثار ملی ایران جای گرفت[5] اما در سال ۱۳۷۴ خورشیدی، بخش بردسکن که از توابع شهرستان کاشمر بود؛ مستقل و شهرستان گردید و هماکنون این اثر در شهرستان بردسکن قرار دارد.[6]
کهنسالترین آثار این شهرستان تپهٔ جن، قلعهٔ کهنه و گورستان دشت طلاآباد میباشند که هر سه آنان در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۸۴ به ثبت رسیدهاند ولی این آثار در آستانهٔ تخریب کامل میباشند یا تخریب شدهاند.[7]
آرامگاه سید حسن مدرس پس از ۲۵ شهریور ۱۳۲۰[8] و خروج رضاشاه از ایران، توسط اهالی منطقه شناسایی و موقعیتیابی شد. در سال ۱۳۶۷ آرامگاه سید حسن مدرس به مساحت ۱۲۵۰ متر مربع زیرساخت و ۳۰۰۰ متر مربع محوطه و فضای سبز احداث و توسط سید علی خامنهای؛ رهبر جمهوری اسلامی ایران که در آن دوره ریاست جمهوری اسلامی ایران را در اختیار داشتند، افتتاح شد. خامنهای در سال ۱۳۷۳ طی ابلاغیهای، تولیت آرامگاه سید حسن مدرس را به آیتالله عباس واعظ طبسی واگذار نمود.[9]
ترشیز را به داشتن جامعهای ارزشمند و پررونق، شهرت داشته است، شمسالدین مقدسی در احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم نوشته است که شهر طرشیث مرکز ولایت پشت، جامعی دارد که پس از جامع دمشق ثروتمندتر از آن جامعی نیست، زیبا و پاکیزه است و این در صورتی است که مسجد جامع دمشق را معماران ایرانی، هندی و رومی با هزینهای معادل ۷ سال خراج منطقهٔ شام بنا کرده بودند و ۱۸ کشتی طلا و نقره در آن صرف شده بود که زیبایی، ثروت و هنر، مسجد جامع ترشیز نیز از این قرار جزء عجایب آن دوره بوده است. اما اکنون بر اثر گذر زمان هیچ ردی از مسجد جامع ترشیز باقی نمانده است. ولی بنای کنونی مسجد جامع کاشمر مربوط به دورهٔ قاجار است و زمانی که طایفهٔ میشمست در سال ۱۲۱۳ قمری ترشیز را در دست داشتند، بنا شد.[10] مدرسه حاج سلطان العلماء دارای یک میانسرای مرکزی و از چهار طرف توسط حجرههای دوطبقه و دو ایوان شمالی و جنوبی احاطه شده است و ۴۰ اتاق مخصوص دینآموزان، به یکی از مدارس علمیه شناخته شده در استان خراسان رضوی کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر در تاریخ ۱ مرداد ۱۳۹۲، قسمتی از این بنا به دلیل بیتوجهی تخریب شده است.[11]
امامزاده سیدحمزه دارای گنبدی مرتفع با کاشیکاری سبز رنگ و ایوان آینهکاری شده و ۲ گلدسته است. نمای درون گنبد و پیرامون رواق نیز آینهکاری شده است. مجموعهٔ باغمزار کاشمر، حدود ۸ هکتار مساحت داشته و در مرکز شهر جای گرفته است. ساختمان و ضریح این امامزاده بر سکویی بلند قرار دارد و تزئینات آن شامل کاشیکاری معرق، آینهکاری و دیگر عناصر تزئینی است. اکثر تغییرات ساختمان، از سال ۱۳۹۹ قمری است و مرمت آن با تلاش مهندس فتحی بوده که با دارایی خود، مقبره را بازسازی کرده است. میانسرا و حجرههای آن در فاصلهٔ سالهای ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ با کوشش اداره اوقاف کاشمر افتتاح شد که با سنگ مرمریت طوسی گسترده و دیوارها با کاشیکاری لعابی آرایش شده است.[12]
ساختمان کنونی امامزاده سید مرتضی به سبک معماری صفوی در فراز تپهای تاریخی بنیاد شده است و درب بنیادین آن به میانسرا جنوبی گشوده میشود و ایوانی آینهکاری شده، گنبد بزرگ در میان دو گلدسته بلند با کاشیهایی به رنگ لاجوردی قابل رؤیت است. گلدستهها و گنبد، نگاشته به کاشیکاری معرق و گنجانیدن اسماءالله و آینهکاری درون آرامگاه و جاذبههای اطراف آن برای زائران و گردشگران قابل توجه است.[13]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.