فنیقیه در دوره امپراتوری روم
From Wikipedia, the free encyclopedia
فنیقیه در دورهٔ امپراتوری روم به دولتشهرهای فنیقی (در لبنان امروزی و بخش شمالی جلیل و عکا و دشت ساحلی شمالی) میپردازد که از سال ۶۴ پیش از میلاد تا گشایشهای مسلمانان در سدهٔ هفتم زیر فرمانروایی روم بودهاست.
بخشهای پیرامون بریتوس یا بیروت (و تا اندازهای پیرامون هلیوپولیس) یگانه بخشهای لاتینزبان و رومیشدهٔ فینیقیهٔ آرامیزبان بود. این یکی از پیشرفتهترین دورهها در تاریخ سرزمینی بود که اکنون لبنان نامیده میشود.
فنیقیه یکی از کانونهای دانشی و مالی نیمهٔ خاوری امپراتوری و یک آماجگاه برای بازرگانان و روشناندیشان گشت. رومیان پرستشگاههای بعلبک، پرستشگاههای در کوه هرمون و پرستشگاههای نیحا را ساختند و همچنین سازههای گونهگون دیگر را بر پا کردند که امروزه جایشان میان ویرانههاییست که دربرگیرندهٔ پرستشگاههای کوچکتر، هیپودرومها (ورزشگاه اسبدوانی)، گرمابهها و آموزشگاه حقوق بیروت میشود.