فرهنگ در کامبوج
From Wikipedia, the free encyclopedia
در طول تاریخ طولانی کامبوج، دین منبع اصلی الهام فرهنگی در این سرزمین بودهاست. نزدیک به دو هزار سال، کامبوجی منحصر فرهنگ و تلفیقگرایی بومی روحباوری و ادیان هندی از بودیسم و هندوئیسم را توسعه دادهاند.
فرهنگ و تمدن هند، از جمله زبانها و هنرهای آن، در حدود قرن اول میلادی به سرزمین اصلی آسیای جنوب شرقی رسید. عموماً اعتقاد بر این است که بازرگانان دریانوردی آداب و رسوم و فرهنگ هند را به بنادر در امتداد خلیج تایلند و اقیانوس آرام در مسیر تجارت با چین آوردهاند. پادشاهی فونان احتمالاً اولین ایالت خمر بود که از این عقاید هندی بهرهمند شد. بعدها نیز در دوران استعمار نفوذ فرانسه نیز وجود داشتهاست.
فرهنگ کامبوج هم فرهنگ اکثریت قومی دشت پست مرکزی را شامل میشود و هم فرهنگ ۲۰ قبیله و قومیتی که در مناطق تپهای و کوهستانی این کشور زندگی میکنند. نورودوم سیهانوک، پادشاه پیشین کشور، این قومیتها را «خمر لوئیو» نامید تا همبستگی میان دشتنشینان و کوهنشینان را تقویت کند.
سربندهای پارچهای به نام کراما ازجمله پوشاک ویژه مردم کامبوج است. روش سلام دادن معروف به سامپیا که در آن کف دو دست برهم قرار داده میشود روش درود و احترام رایج در میان مردم کامبوج است. فرهنگ خمر در دوران امپراتوری خمر سبکهای ویژهای از رقص، معماری و پیکرتراشی را پدیدآورد که این فرهنگ با تمدنهای همسایه در لائوس و تایلند دادوستدهای فرهنگی داشتهاست.
بون ام تیوک (جشنواره مسابقه قایقها) که بهطور سالانه برگزار میشود پربازدیدکنندهترین جشنواره ملی این کشور است.
در برخی سالها به فراخور جشنواره سهروزه آب که بزرگترین کارناوال پنومپن است، ۵ میلیون نفر از نواحی مختلف کامبوج به پایتخت میآیند. به هنگام این جشنواره در جزیره الماس که پلی آن را به پایتخت کامبوج وصل میکند، نمایشگاههای مختلف، رستوران و غرفههای متعدد برپا میشود و معمولاً زنان فروشنده اجناس در مدت این جشنواره به این جزیره میآیند.