![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/OldSupremeCourtBuilding-Singapore-20070409.jpg/640px-OldSupremeCourtBuilding-Singapore-20070409.jpg&w=640&q=50)
فرهنگ در سنگاپور
From Wikipedia, the free encyclopedia
فرهنگ سنگاپور ترکیبی از فرهنگهای آسیایی و اروپایی است. سنگاپور که تحت تأثیر فرهنگهای مالایی، آسیای جنوبی، آسیای شرقی و اوراسیا قرار گرفتهاست.[1]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d0/OldSupremeCourtBuilding-Singapore-20070409.jpg/640px-OldSupremeCourtBuilding-Singapore-20070409.jpg)
شواهد نشان میدهد که در قرن چهاردهم میلادی تجارت قابل توجه مهم در سنگاپور وجود داشتهاست. در اواخر قرن چهاردهم، سنگاپور تحت حاکمیت پارامسوارا بودهاست که فرمانروای پیشین را به قتل رساند و وی توسط مجاپاهیت یا سیامی اخراج شد. سپس تحت سلطنت مالاکا و سلطان جوهور قرار گرفت. در سال ۱۸۱۹، سر توماس استمفورد رافلز پیمانی را با جوهور بست که به موجب آن انگلیسها اجازه یافتند بندر تجاری را در جزیره بیابند، که این پیمان منجر به به وجود آمدن مستعمره انگلیس سنگاپور در سال ۱۸۱۹ شد.
سنگاپور از سال ۱۸۲۴ تا ۱۹۶۳ میلادی، به غیر از سه سال در زمان جنگ جهانی دوم یکی از مستعمرات بریتانیا بود. در سال ۱۹۴۲ سنگاپور که هنوز مستعمره بریتانیا بود، توسط ژاپن اشغال شد و نیروهای بریتانیایی مجبور به ترک آن شدند. وینستون چرچیل این رخداد را «بدترین فاجعه و بزرگترین تسلیم در تاریخ بریتانیا» نامید. سنگاپور پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ میلادی دوباره توسط نیروهای بریتانیایی اشغال شد. هجده سال بعد در سال ۱۹۶۳ سنگاپور به عنوان عضوی از فدراسیون مالزی استقلال خود را از بریتانیا به دست آورد. این کشور در نهایت دو سال بعد در سال ۱۹۶۵ از مالزی جدا شد و به این ترتیب جمهوری سنگاپور شکل گرفت.