فرانک دی بوئر
بازیکن فوتبال هلندی / From Wikipedia, the free encyclopedia
فرانسیسکوس «فرانک» دی بوئر (هلندی: Franciscus "Frank" de Boer؛ زادهٔ ۱۵ مهٔ ۱۹۷۰) بازیکن فوتبال پیشین و سرمربی فوتبال اهل هلند است. دی بوئر بیشتر دوران بازیکنی خود را در آژاکس سپری کرد. در باشگاه آژاکس توانست پنج عنوان قهرمانی در اردیویسه، دو جام حذفی فوتبال هلند، سه جام یوهان کرایف، یک جام یوفا، یک عنوان قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و در نهایت یک جام بین قارهای فوتبال را برنده شود. پس از آژاکس، پنج فصل در بارسلونا بود و عنوان قهرمانی لا لیگا در فصل ۹۹–۱۹۹۸ را به دست آورد. پس از آن برای مدت کوتاهی در تیمهای گالاتاسرای، رنجرز، الریان و الشمال بازی کرد.[2]
اطلاعات شخصی | |||
---|---|---|---|
نام کامل | فرانسیسکوس دی بوئر | ||
زادروز | ۱۵ مهٔ ۱۹۷۰ (۵۴ سال) | ||
زادگاه | هورن، هلند | ||
قد | ۱٫۷۹ متر (۵ فوت ۱۰ ۱⁄۲ اینچ)[1] | ||
پست | مدافع | ||
اطلاعات باشگاهی | |||
باشگاه کنونی | الجزیره (سرمربی) | ||
باشگاههای جوانان | |||
۱۹۸۴–۱۹۸۸ | آژاکس | ||
باشگاههای حرفهای* | |||
سالها | باشگاهها | بازی† | (گل)† |
۱۹۸۸–۱۹۹۹ | آژاکس | ۳۲۸ | (۳۰) |
۱۹۹۹–۲۰۰۳ | بارسلونا | ۱۴۴ | (۵) |
۲۰۰۳–۲۰۰۴ | گالاتاسرای | ۱۵ | (۱) |
۲۰۰۴ | رنجرز | ۱۵ | (۲) |
۲۰۰۴–۲۰۰۵ | الریان | ۱۶ | (۵) |
۲۰۰۵–۲۰۰۶ | الشمال | ۱ | (۰) |
مجموع | ۵۱۹ | (۴۳) | |
تیم ملی | |||
۱۹۹۰–۲۰۰۴ | هلند | ۱۱۲ | (۱۳) |
دوران مربیگری | |||
۲۰۰۷–۲۰۱۰ | آژاکس (جوانان) | ||
۲۰۰۸–۲۰۱۰ | هلند (دستیار) | ||
۲۰۱۰–۲۰۱۶ | آژاکس | ||
۲۰۱۶ | اینتر میلان | ||
۲۰۱۷ | کریستال پالاس | ||
۲۰۱۸–۲۰۲۰ | آتلانتا یونایتد | ||
۲۰۲۰–۲۰۲۱ | هلند | ||
۲۰۲۳- | الجزیره | ||
|
دی بوئر در بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴ برای تیم ملی هلند به میدان رفت. تعداد بازیهای ملی او ۱۱۲ است.[3] او کاپیتان نارنجی در جام جهانی ۱۹۹۸ و جام ملتهای اروپا ۲۰۰۰ بود که در هر دو رقابت، هلند توانست به مرحلهٔ نیمه نهایی برسد. او برادر دوقلوی رونالد دی بوئر است که در تیمهای آژاکس، بارسلونا، رنجرز، الریان، الشمال و تیم ملی هلند همبازی بودند.
دی بوئر پس از پایان دوران بازیکنی، در آکادمی جوانان آژاکس به مربیگری پرداخت. وی همچنین در دورهای دستیار برت فان مارویک در تیم ملی هلند بود. در دسامبر ۲۰۱۰، سرمربی آژاکس شد و توانست در اولین فصل حضورش در این تیم به قهرمانی اردیویسه برسد. در سال ۲۰۱۳، او جایزهٔ رینوس میشل را به عنوان بهترین مربی سال هلند و پس از کسب سومین قهرمانی اردیویسه با آژاکس دریافت کرد.[4] یکسال بعد به اولین مربی تبدیل شد که چهار قهرمانی پیوسته لیگ برتر فوتبال هلند را به دست آوردهاست.[5] وی در سال ۲۰۱۶ برای مدت کوتاهی در سری آ و تیم اینتر میلان به مربیگری پرداخت. همچنین او در سال ۲۰۱۷ سرمربی کریستال پالاس بود و در سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ نیز در آتلانتا یونایتد در امالاس مربیگری کرد.
دی بوئر پس از انتخاب رونالد کومان به عنوان سرمربی بارسلونا، هدایت تیم ملی فوتبال هلند را برعهده گرفت.[6]