فرانکلین پیرس
چهاردهمین رئیس جمهور ایالات متحدهٔ آمریکا / From Wikipedia, the free encyclopedia
فرانکلین پیرس (به انگلیسی: Franklin Pierce) (زادهٔ ۲۳ نوامبر ۱۸۰۴ – درگذشته ۸ اکتبر ۱۸۶۹) چهاردهمین رئیسجمهور آمریکا از حزب دموکرات از ۱۸۵۳ تا ۱۸۵۷ بود.[1] او از سال ۱۸۳۷ تا ۱۸۴۲ ایالت نیوهمپشایر را به عنوان یکی از سناتورهای ایالات متحده آمریکا نمایندگی میکردهاست. وی همچنین از سال ۱۸۳۳ تا ۱۸۳۷، عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا از نیوهمپشایر حوزهٔ at-large بود.
اطلاعات اجمالی فرانکلین پیرس, چهاردهمین رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا ...
فرانکلین پیرس | |
---|---|
چهاردهمین رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا | |
دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۸۵۳ – ۴ مارس ۱۸۵۷ | |
معاون رئیسجمهور | ویلیام آر. کینگ (مارس-آوریل ۱۸۵۳) نداشت (۱۸۵۳–۱۸۵۷)[note 1] |
پس از | میلارد فیلمور |
پیش از | جیمز بیوکنن |
United States Senator از نیوهمپشایر | |
دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۸۳۷ – ۲۸ فوریه ۱۸۴۲ | |
پس از | جان پیج |
پیش از | لئونارد ویلکاکس |
عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده از نیوهمپشایر حوزهٔ at-large | |
دوره مسئولیت ۴ مارس ۱۸۳۳ – ۳ مارس ۱۸۳۷ | |
پس از | Joseph Hammons |
پیش از | جرد دبلیو. ویلیامز |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۲۳ نوامبر ۱۸۰۴ هیلزو، نیوهمپشایر، ایالات متحده آمریکا |
درگذشته | ۸ اکتبر ۱۸۶۹ (۶۴ سال) کنکورد، نیوهمپشایر، ایالات متحده آمریکا |
علت مرگ | سیروز |
آرامگاه | Old North Cemetery |
حزب سیاسی | حزب دموکرات |
همسر(ان) | جین آپلتون پیرس (ا. ۱۸۳۴–۱۸۶۳) |
فرزندان | فرانکلین جونیور، فرانک رابرت، بنیامین |
خویشاوندان | Benjamin Kendrick Pierce (برادر) |
تحصیلات |
|
تخصص | وکیل |
امضا | |
خدمات نظامی | |
وفاداری | ایالات متحده آمریکا نیوهمپشایر |
خدمت/شاخه | ارتش ایالات متحده آمریکا New Hampshire Militia |
سالهای خدمت | ۱۸۳۱–۱۸۴۷ (شبهنظامی) ۱۸۴۷–۱۸۴۸ (ارتش) |
درجه | سرهنگ (شبهنظامی) Brigadier General (ارتش) |
جنگها/عملیات | جنگ آمریکا و مکزیک • Battle of Contreras • Battle of Churubusco • Battle of Molino del Rey • Battle of Chapultepec • Battle for Mexico City |
بستن
فرانکلین پیرس زمانی رئیسجمهوری آمریکا شد که آرامش در آمریکا حکمفرما بود و به نظر میرسید مصالحه سال۱۸۵۰، خطر توفان جدایی طلبی را برطرف ساختهاست. پیرس با عمل به توصیههای مشاوران جنوبی اش سعی داشت مانع بروز توفان دیگری شود، اما سیاستهای او نه تنها کمکی به برقراری آرامش نکرد بلکه سبب برهم خوردن ثبات کشور نیز شد.[1]