غبار بین سیارهای
From Wikipedia, the free encyclopedia
غبار بین سیارهای یا ابر غبار بینسیارهای یا ابر منطقةالبروجی شامل گرد و غبار کیهانی: (ذرات ریز شناور در فضای بیرون از منظومه شمسی) است که فضای بین سیارهها در منظومهٔ شمسی و دیگر سیستمهای سیارهای را در بر میگیرد. در منظومهٔ شمسی ذرات غبار بین سیارهای نقش مهمی در پراکندگی نور خورشید و انتشار تابش حرارتی دارند که این یکی از برجستهترین ویژگیهای نور شب در محدودهٔ طول موج ۵–۵۰ میکرومتر است.[1] دانههایی که مشخص کنندهٔ انتشار فروسرخ در مدار زمین هستند دارای اندازهای در حدود ۱۰ تا ۱۰۰ میکرومتر دارند.[2] علاوه بر این، امروزه احتمال داده میشود غبار بین سیارهای توانایی انتقال مواد مورد نیاز برای بهوجود آمدن حیات در سیارات یا توانایی انتقال میکروارگانیسمها را داشته باشد.[3]