عبدالحسین حجازی

خدمت

حجازی در ابتدا خدمت خود را از ژاندارمری آغاز کرد و سپس به ارتش ملحق شد. او پس از شهریور ۱۳۲۰ مراتب پیشرفت را در ارتش طی کرده و به مناصبی مانند: فرماندهی لشکر خوزستان - فرماندهی لشکر کرمان- فرمانداری نظامی تهران - فرمانده دانشکده افسری- معاونت ستاد کل دست یافت و در سال ۱۳۳۰ با درجهٔ سرلشکری به ریاست کل شهربانی و فرمانداری نظامی تهران گمارده شد. در دولت ملی محمد مصدق او از مناصب خود اخراج و به دلیل شرکت در اقدام علیه دولت بازداشت و تحت پیگرد قرار گرفت.^[۲]

بعد از کودتای ۲۸ مرداد به مقاماتی مانند: فرماندهی سپاه فارس- سفارت کبرای ایران در پاکستان گمارده شد. او در سال ۱۳۳۷ با درجهٔ سپهبدی به معاونت ستاد بزرگ‌ارتشتاران و فرماندهی نیروی زمینی گمارده و در سال ۱۳۳۹ بعد از برکناری ارتشبد عبدالله هدایت با درجهٔ ارتشبدی به ریاست ستاد بزرگ‌ارتشتاران منصوب شد.^[۳]

او بعد از مدتی به دلیل بیماری فراموشی در سال ۱۳۴۴ از سمتش عزل شد^[۴] و در سال ۱۳۴۸ خودکشی کرد.^[۵]

سپهبد عزیزالله پالیزبان بر این عقیده است که وی در زمان تیمسار حاج‌علی رزم‌آرا و زمان ترور محمدرضا پهلوی قصد کودتا و تسلط بر کشور را داشته‌است.^[۶]

منابع