عبدالحسین حجازی (زاده ۱۲۸۳ در تهران – درگذشته ۱۳۴۸ در تهران) ارتشبد نیروی زمینی شاهنشاهی ، رییس شهربانی ، فرمانده نیروی زمینی شاهنشاهی از ۱۳۳۷ تا ۱۳۳۹ و از ۲۴ اسفند ۱۳۳۹ تا ۱۳۴۴ ریاست ستاد بزرگارتشتاران بود.[۱]
![Thumb](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4%D8%A8%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%AD%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C.jpg/320px-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D8%B4%D8%A8%D8%AF_%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%AD%D8%AC%D8%A7%D8%B2%DB%8C.jpg)
تحصیلات
حجازی از دومین دوره دانشکده افسری در سال ۱۳۰۲ فارغالتحصیل شد و دوره عالی نظامی را در مدرسه نظامی سن-سیر و دانشگاه جنگ فرانسه گذراند.
خدمت
حجازی در ابتدا خدمت خود را از ژاندارمری آغاز کرد و سپس به ارتش ملحق شد. او پس از شهریور ۱۳۲۰ مراتب پیشرفت را در ارتش طی کرده و به مناصبی مانند: فرماندهی لشکر خوزستان - فرماندهی لشکر کرمان- فرمانداری نظامی تهران - فرمانده دانشکده افسری- معاونت ستاد کل دست یافت و در سال ۱۳۳۰ با درجهٔ سرلشکری به ریاست کل شهربانی و فرمانداری نظامی تهران گمارده شد. در دولت ملی محمد مصدق او از مناصب خود اخراج و به دلیل شرکت در اقدام علیه دولت بازداشت و تحت پیگرد قرار گرفت.[۲]
بعد از کودتای ۲۸ مرداد به مقاماتی مانند: فرماندهی سپاه فارس- سفارت کبرای ایران در پاکستان گمارده شد. او در سال ۱۳۳۷ با درجهٔ سپهبدی به معاونت ستاد بزرگارتشتاران و فرماندهی نیروی زمینی گمارده و در سال ۱۳۳۹ بعد از برکناری ارتشبد عبدالله هدایت با درجهٔ ارتشبدی به ریاست ستاد بزرگارتشتاران منصوب شد.[۳]
او بعد از مدتی به دلیل بیماری فراموشی در سال ۱۳۴۴ از سمتش عزل شد[۴] و در سال ۱۳۴۸ خودکشی کرد.[۵]
سپهبد عزیزالله پالیزبان بر این عقیده است که وی در زمان تیمسار حاجعلی رزمآرا و زمان ترور محمدرضا پهلوی قصد کودتا و تسلط بر کشور را داشتهاست.[۶]
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.