شورش جمهوریخواهان در افغانستان
شورش مخالفان طالبان در افغانستان / From Wikipedia, the free encyclopedia
شورش جمهوریخواهان در افغانستان یک اختلاف سیاسی بین جبهه مقاومت ملی افغانستان و جمهوری تقلیلیافتهٔ افغانستان با طالبان است که در اوت ۲۰۲۱ پس از سقوط کابل آغاز شد.[27] در ۱۷ اوت ۲۰۲۱ امرالله صالح ریاستجمهوری افغانستان را برعهده گرفت و مقاومت پنجشیر را اعلام کرد.[28][29] در ۲۶ اوت آتشبس کوتاهی اعلام شد.[30] این مذاکرات در ۱ سپتامبر شکست خورده و با حملهٔ طالبان به مواضع مقاومت، جنگ ادامه یافت. طالبان بخشهایی از ولایت را تصرف کردند که مقاومت پنجشیر در حال پس گرفتن دوباره آنهاست.
شورش جمهوریخواهان در افغانستان | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از درگیری افغانستان | |||||||||
جنگجویان طالبان در پنجشیر در ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱ | |||||||||
| |||||||||
طرفهای درگیر | |||||||||
القاعده [4] پاکستان [5][6] |
| ||||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||||
هبتالله آخندزاده محمد یعقوب عبدالغنی برادر قاری فصیحالدین[10] مولوی محمد فاروق[11] مولوی هدایتالله بدر[12] |
احمد مسعود جنرال خالد امیری[13] حسیب قوای مرکز[14] فهیم دشتی،ژنرال اکمل امیری، †[15] حامد سیفی[16] ژنرال عبدالودود †[15] [17] ژنرال خیر محمد خیرخواه †[18] ملک خان دره †[18] | ||||||||
واحدهای درگیر | |||||||||
شبهنظامیان مختلف طرفدار طالبان
نیروهای مسلح پاکستان (ادعا شده)[5]
|
باقیماندهٔ نیروهای امنیت ملی
شبهنظامیان مختلف ضد طالبان | ||||||||
قوا | |||||||||
۶۰ تا ۲۶۰ هزار نفر در نیروهای مسلح طالبان، مشخص نیست چه تعداد در حال جنگ هستند. |
۲ تا ۱۰ هزار (مقاومت پنجشیر؛ برآورد)[21]
| ||||||||
تلفات و خسارات | |||||||||
ادعای مقاومت پنجشیر: ۹۵۰+ کشته، ۱۰۰۰+ اسیر[22][23][24][25] |
ادعای مقاومت پنجشیر: تلفات سنگین[26] ادعای امارت: تلفات سنگین[26] تعداد زیادی اسیر شدند[26] تعداد زیادی خودرو و سلاح تسخیر شد[26] |
تا تاریخ ۳ سپتامبر ۲۰۲۱ (۲۰۲۱ -09-۰۳)[بروزرسانی] علاوه بر مخالفان در پنجشیر، ولسوالیهایی نیز در مرکز افغانستان وجود داشتند که هنوز در برابر طالبان با حمایت اقلیتهای قومی و مذهبی مقاومت میکردند.[31] در ۶ سپتامبر، طالبان بر بیشتر این ولایت سیطره یافت و پرچم امارت را در برابر فرمانداری پنجشیر برافراشت. با این حال، مقاومت پنجشیر این پیروزی را رد کرد و اظهار داشت که آنها هنوز «در سراسر دره» حضور دارند.[32] طالبان از ساکنان منطقه درخواست کرد تا در خانههای خود بمانند و فرار نکنند تا آسیبی به آنها نرسد.[33] درگیریها در این دره در میانه سپتامبر متوقف شد،[34] و رهبران مقاومت امرالله صالح و احمد مسعود به کشور همسایه تاجیکستان گریختند.[35]