شوان زونگ اول
فرمانروای سلسله تانگ / From Wikipedia, the free encyclopedia
امپراتور شوان زونگ اول(چینی: 唐玄宗؛ وید جایلز:Hsuan-tsung) یا امپراتور مینگ (چینی: 唐明皇؛ پینیین:Táng Míng Huáng) (زادهٔ ۸ سپتامبر ۶۸۵- مرگ ۳ مهٔ ۷۶۲) هفتمین امپراتور از دودمان تانگ بود که میان سالهای ۷۱۲ تا ۷۵۶ میلادی بر چین پس از امپراتور رویزونگ فرمانمیراند. او با ۴۴ سال فرمانروایی رکورددار زمان زمامداری در دودمان تانگ است.
اطلاعات اجمالی امپراتور شوان زونگ, امپراتور دودمان تانگ ...
امپراتور شوان زونگ | |
---|---|
امپراتور دودمان تانگ | |
سلطنت | ۷۱۲_۷۵۶ |
پیشین | رویزونگ |
جانشین | سوزونگ |
زاده | ۸ سپتامبر ۶۸۵ لوئویانگ |
درگذشته | ۳ مه ۷۶۲ چانگان(حالا شی آن) |
بستن
او امپراتوری کوشا و هوشمند بود و در سایهٔ رایزنیهایش با وزیرانی توانا توانست چین را به اوج قدرت و فرهنگ در زمان خود برساند؛ ولی او گرفتار شورش ان لوشان شد، واقعهای که مقدمات به سراشیبی فروافتادن دودمان تانگ را فراهمآورد که منجر به کنار گیری او از تخت فرمانروایی شد.[1]