![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/dd/Leaders_of_TPP_member_states.jpg/640px-Leaders_of_TPP_member_states.jpg&w=640&q=50)
شراکت ترنس-پسیفیک
From Wikipedia, the free encyclopedia
پیمان تجاری اقیانوس آرام یا شراکت ترنس-پسیفیک (انگلیسی: Trans-Pacific Partnership) (TPP) یک پیمان سرمایهگذاری و مقرراتگذاری بین ۱۲ کشور حاشیه اقیانوس آرام بجز چین است که در ۴ فوریه ۲۰۱۶ در آوکلند نیوزیلند بعد از ۷ سال مذاکره نهایی شدهاست. تا سال ۲۰۱۴، دوازده کشور در سرتاسر منطقهٔ آسیا-اقیانوسیه در مذاکرات تی پی پی شرکت کردهاند: استرالیا، برونئی، کانادا، شیلی، ژاپن، مالزی، مکزیک، نیوزیلند، پرو، سنگاپور، ایالات متحده آمریکا و ویتنام.
![]() رهبران کشورهای عضو و اعضای احتمالی در سال ۲۰۱۰ | |
گونه | توافق تجاری |
---|---|
تاریخ پیشنویس | ۵ اکتبر ۲۰۱۵[1][2][3] |
تاریخ امضا | ۴ فوریه ۲۰۱۶ |
مکان امضا | ولینگتون، نیوزیلند |
شرط اجرا | ۲ تصویب |
ضامن | دولت نیوزیلند |
زبانها | انگلیسی و اسپانیولی |
۳۰ فصل این پیمان بر اساس اهداف رشد اقتصادی، حمایت از ایجاد و نگهداری کار، افزایش نوآوری-بهرهوری و رقابت، بالابردن سطح استاندارد زندگی، کاهش فقر در کشورهای طرف قرارداد، ارتقای شفافیت در حکومت، افزایش نیروی کار و حفظ محیط زیست نوشته شدهاند.
TPPبه عنوان توافقنامه مشارکت اقتصادی استراتژیک اقیانوس آرام (انگلیسی: Trans-Pacific Strategic Economic Partnership Agreement) (TPSEP) آغاز شد و در سال ۲۰۰۵ توسط برونئی، شیلی، نیوزلند و سنگاپور امضا شد و در سال ۲۰۰۶ به صورت اجباری اجرا شد. از اهداف این توافق کاهش ۹۰٪ تعرفه گمرکی بین کشورهای عضو از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۰۶ و صفر شدن تعرفه گمرکی تا سال ۲۰۱۵ از مفاد قرارداد بود. در سال ۲۰۰۸ کشورهای استرالیا، کانادا، ژاپن، مالزی، مکزیک، پرو، آمریکا و ویتنام به بحث برای توافق گستردهتر پیوستند و کشورهای در حال مذاکره به ۱۲ رسید.
کشورهای شرکتکننده با هدف تکمیل مذاکرات در سال ۲۰۱۲ گرد هم آمدند ولی این روند با اختلاف نظر بر سر مسائل از جمله کشاورزی، خدمات و سرمایهگذاری به طول انجامید. در نهایت در ۵ اکتبر ۲۰۱۵ به توافق رسیدند. اجرای TPP یکی از اهداف برنامههای تجاری دولت اوباما بودهاست.
ایالات متحده آمریکا این پیمان را امضا کردهاست. با این حال، دونالد ترامپ رئیسجمهور آمریکا در نوامبر ۲۰۱۶ اعلام کرد از این پیمان کنار خواهد نشست. او با امضای یک فرمان اجرایی در ۲۳ ژانویه ۲۰۱۷ کنارهگیری آمریکا از این شراکت را اعلام کرد.[4] ترامپ پس از امضای این دستور اجرایی و خروج از این شراکت، گفت: «مدت زمان زیادی راجع این مسئله گفتگو کردیم. خروج از این پیمان ۱۲ کشوری، به سود کارگران آمریکایی خواهد بود.»[5]
در نهایت توافق شراکت جامع و پیشروی ترنس-پاسیفیک (Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership) موسوم به CPTPP یا TPP11[6][7][8][9] بین کشورهای استرالیا، برونئی، کانادا، شیلی، ژاپن، مالزی، مکزیک، زلاند نو، پرو، سنگاپور و ویتنام منعقد شد. در زمان امضای این توافقنامه مجموع اقتصاد این یازده کشور ۱۳٫۴ درصد GDP جهانی در حدود ۱۳٫۵ تریلیارد دلار آمریکا را در بر نی گرفت که سومین منطقه تجارت آزاد جهان از حیث GDP بعد از نفتا و بازار واحد اروپا است.[10] از ۳۰ دسامبر ۲۰۱۸ این توافق بین کشورهای استرالیا، کانادا، ژاپن، مکزیک، زلاندنو و سنگاپور به اجرا در میآید.[11]