شاهتوت
نوعی میوه ترش مزه / From Wikipedia, the free encyclopedia
برای روستایی با همین نام، شاتوت (مانه و سملقان) را ببینید.
شاهتوت یا شاتوت، گونهای درخت گلدار از خانوادهٔ توتسانان (Moraceae)، و بومی آسیای جنوب غربی است. کاشت این درخت در زیستگاه بومیاش از پیشینهای چنان طولانی برخوردار است که مشکل میتوان گسترهٔ طبیعی انواع مختلف آن را بهطور دقیق مشخّص نمود. در سردهٔ توتها (Morus)، درخت شاهتوت از همه کوچکتر است و بلندی آن گاه ممکن است تا ۳۰ پا (حدود ۹ متر) برسد، و در صورت عدم رسیدگی در سنّ پایین به شکل بوته باقی میماند. این درخت عمری طولانی دارد و بعضاً دیده شده چند صد سال میوه دهد.[1]
اطلاعات اجمالی شاهتوت, ردهبندی علمی ...
شاهتوت | |
---|---|
Plate from book: Flora of Germany, Austria and Switzerland (1885) | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | گیاهان |
(طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
(طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
(طبقهبندینشده): | رزیدها |
راسته: | گلسرخسانان |
تیره: | موراسه |
تبار: | Moreae |
سرده: | Morus |
گونه: | M. nigra |
نام دوبخشی | |
Morus nigra | |
بستن
میوه شاهتوت بزرگتر از توت سفید است و رنگ آن قرمز تیره یا ارغوانی و مزهاش ترش و شیرین و مطبوع است.[2] شاهتوت را میتوان به صورت خام، پخته یا مربا مصرف کرد.