سیلیسیم تک کریستالی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سیلیسیم تک کریستالی که اغلب سیلیسیم تک بلور نامیده میشود، بهطور خلاصه مونو c-Si یا mono-Si، ماده پایه برای اجزای گسسته مبتنی بر سیلیسیم و مدارهای مجتمع است که تقریباً در تمام تجهیزات الکترونیکی مدرن استفاده میشود. Mono-Si همچنین به عنوان یک ماده فتوولتائیک و جذب کننده نور در ساخت سلولهای خورشیدی عمل میکند.
از سیلیسیم تشکیل شدهاست که در آن شبکه براوه کل جامد پیوسته، تا لبههای آن شکسته نشده و عاری از هر گونه مرز دانه ای است. Mono-Si را میتوان به عنوان یک نیمه رسانای ذاتی که فقط از سیلیسیم بسیار خالص تشکیل شدهاست تهیه کرد، یا میتوان آن را با افزودن عناصر دیگری مانند بور یا فسفر برای ساخت سیلیسیم نوع p یا نوع n ذوب کرد.[1] سیلیسیم تک کریستالی به دلیل خواص نیم رسانا آن، شاید مهمترین ماده تکنولوژیکی چند دهه اخیر باشد[2] زیرا در دسترس بودن آن با هزینه مقرون به صرفه برای توسعه دستگاههای الکترونیکی ضروری بودهاست. که انقلاب امروزی الکترونیک و فناوری اطلاعات مبتنی بر آن است.
سیلیسیم تک کریستالی با سایر دگرشکلیها مانند سیلیسیم آمورف غیر کریستالی - که در سلولهای خورشیدی لایه نازک استفاده میشود و سیلیکون پلی کریستالی که از بلورهای کوچکی به نام کریستالیتها تشکیل شدهاست، متفاوت است.