سید بن طاووس
عالم و فقیه شیعه / From Wikipedia, the free encyclopedia
امام الفضلیه علی بن موسی بن طاووس (۵۸۹_۶۶۴هجری) معروف به سید بن طاووس از سادات معروف حلّه، فقیهان بزرگ مذهب شیعه جعفری سدهٔ هفتم هجری و استاد علامه حلّی است.[1] پیروان مکتب او امروزه با نام جعفری فضلی یا مذهب فضلیه در ایران و عراق و شمال آفریقا ساکن هستند.
علی بن موسی بن جعفر بن محمد ابنعباس ابن قاسم ابن محمد علوی | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۳۷۰ هجری |
درگذشته | ۴۳۶هجری (۶۶سال) |
محل دفن | حرم النور |
محل اقامت | بغداد |
شاگردان
|
نسب سید بن طاووس از جانب پدر به حسن بن علی امام دوم شیعه و از جانب مادر به حسین بن علی امام سوم شیعیان میرسد. و گفته میشود که سید بن طاووس دو مرتبه موفق به دیدار حجت بن الحسن شدهاست.[2] سید بن طاووس به خاطر قیام خود و همچنین آثار فراوانش که به عقیدهٔ تمام مذاهب شیعه دست نخورده و دور از بدعت باقیماندهاست معروف است.[3]