سوخو-۳۳
هواپیمای جنگنده / From Wikipedia, the free encyclopedia
سوخو سو-۳۳ (به روسی: Сухой Су-۳۳ و نامگذاری در ناتو: Flanker-D) یک جنگنده برتری هوایی چندمنظوره دوموتوره سنگین برای تمامی شرایط آبوهوایی است که توسط شرکت سوخو طراحی گردیده. این جنگنده برگرفته و توسعه یافته از جنگنده سوخو-۲۷ بوده و در ابتدا با نام سوخو-۲۷کی شناخته میشد.[1]
سوخو سو-۳۳ | |
---|---|
سوخو-۳۳ با بالهای تا شده در نمایشگاه هوایی ماکس ۲۰۰۷ | |
کاربری | هواگرد ناوپایه برتری هوایی و چندمنظوره |
کشور سازنده | شوروی روسیه |
تولیدکننده | سوخو، کمسومولسک |
نخستین پرواز | ۱۷ اوت ۱۹۸۷ |
معرفی | ۳۱ اوت ۱۹۹۸ (رسمی) |
وضعیت | در حال خدمت |
کاربر اصلی | نیروی دریایی روسیه |
ساختهشده | ۱۹۸۷–۱۹۹۹ |
تعداد ساختهشده | تعداد ۳۵ فروند |
توسعهیافته از | سوخو-۲۷ |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9b/Sukhoi_Su-33_launching_from_the_Admiral_Kuznetsov.jpg/640px-Sukhoi_Su-33_launching_from_the_Admiral_Kuznetsov.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cb/Sukhoi_Su-33_77_RED_%2830268117476%29.jpg/640px-Sukhoi_Su-33_77_RED_%2830268117476%29.jpg)
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/95/Cockpit_of_Sukhoi_Su-33_%282%29.jpg/640px-Cockpit_of_Sukhoi_Su-33_%282%29.jpg)
استفاده از این هواپیما برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ از روی عرشه ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف صورت گرفت. اما رسماً از ماه آگوست ۱۹۹۸ با نام سوخو-۳۳ به خدمت نیروهای مسلح روسیه درآمد. پس از تجزیه اتحاد جماهیر شوروی و به دنبال آن کوچکسازی نیروی دریایی روسیه، تنها ۲۴ فروند سوخو-۳۳ تولید شد و فروش آن به کشورهای چین و هند متوقف شد. این جنگنده برای نیروی دریایی و ناوهواپیمابر ساخته شدهاست.
از مهمترین برتریهای این جنگنده نسبت به سوخو-۲۷ میتوان به بال تاشو و قابلیت پرواز و فرود بر عرشه ناو هواپیمابر اشاره کرد. سوخو-۳۳ دارای ساختار و ارابههای فرود تقویت شدهاست. بالهای آن بزرگتر است و علت اصلی بزرگتر بودن بالهایش این است که هواپیما قادر گردد تا در هنگام فرود روی عرشه ناو هواپیمابر در مسافت کوتاهی متوقف شود. موتور ارتقا یافته، چرخهای جلوی بهتر و همچنین قابلیت سوختگیری هوایی نیز از مزیتهای سوخو-۳۳ در مقایسه با سوخو-۲۷ است. در سال ۲۰۰۹ میلادی نیروی دریایی روسیه میگ 29K را به عنوان جایگزینی برای سوخو-۳۳ سفارش داد.