سوخو-۲۴
جنگنده ضربتی نسل سوم روسی / From Wikipedia, the free encyclopedia
سوخو-۲۴ (به روسی: Су-۲۴) (سامانه نامگذاری در ناتو:انگلیسی: Fencer) یک جنگنده ضربتی نسل سوم مافوق صوت، دو کابینه، بالمتغیر و دوموتوره ساخت شرکت سوخو است. این هواپیما که نخستین سیستم ناوبری و حمله دیجیتال شوروی را در خود داشت نخستین پرواز خود را در سال ۱۹۷۰ انجام داده و از سال ۱۹۷۴ وارد ارتش شوروی شد و هماکنون نیز در ارتشهای روسیه، اوکراین، قزاقستان، الجزایر، سودان، سوریه و ایران در حال خدمت است. البته نیروی هوایی روسیه در حال جایگزینی تدریجی این هواپیما با جنگنده بمبافکن سوخو-۳۴ است.[3]حدود ۱۴۰۰ فروند از این هواپیما تا سال (۱۹۹۳) تولید شد.
سوخو-۲۴ Su-24 | |
---|---|
کاربری | جنگنده شبانه / بمب افکن |
کشور سازنده | شوروی / روسیه |
تولیدکننده | سوخو |
نخستین پرواز | T-6: ۲ ژوئیه ۱۹۶۷ T-6-2I: ۱۷ ژانویه ۱۹۷۰ |
معرفیشده در | ۱۹۷۴ |
وضعیت | در حال سرویس |
کاربر اصلی | نیروی هوایی روسیه نیروی هوایی اوکراین نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی هوایی الجزایر |
ساختهشده | ۱۹۶۷–۱۹۹۳[1] |
تعداد ساختهشده | نزدیک به ۱٬۴۰۰ |
هزینه هر فروند | ۲۴–۲۵ میلیون دلار در ۱۹۹۷[2] |
سوخو-۲۴ که پاسخ روسها به جنگنده بمبافکن اف-۱۱۱ آمریکاییها بود، اختصاصاً برای حملات ارتفاع پایین مافوق صوت به عمق خاک دشمن طراحی شده و طراحی بال متحرک آن باعث شده تا قابلیت فرود و برخاست کوتاه را داشتهباشد. بارگیری بال بالای این هواپیما نیز باعث شده تا پرواز باثباتی در ارتفاع پایین و مقاومت خوبی در مقابل جریان باد داشتهباشد. این هواپیما با وزن خالی بیش از ۲۲ تن توانایی حمل ۸ تن مهمات از جمله بمبهای هستهای تاکتیکی، و دیگر انواع بمب و موشک و راکت و سوخت اضافی را دارد. [نیازمند منبع]