سنگنبشتههای داریوش بزرگ در سوئز
سنگنبشتههایی که به فرمان داریوش بزرگ در مسیر کانال قدیمی سوئز نصب شده بود / From Wikipedia, the free encyclopedia
سنگنوشتههای داریوش بزرگ در سوئز،[1] یادبودهایی بودند که به سه زبان پارسی باستان، ایلامی، بابلی و مصری نوشته شده بودند و در وادی تملات، برای یادآوری بازکردن کانالی میان رود نیل و دریاچه تلخ بزرگ، که به کانال سوئز باستان شناخته میشود، نصب شده بودند. بهترین یادبود حفظ شده، سنگ یادبودی است از جنس گرانیت صورتی که توسط چارلز دو لیسپس، پسر فردینان دو لیسپس، در ۳۰ کیلومتری سوئز و در سال ۱۸۶۶ کشف شد. این یادبود که با نام سنگ یادبود شالوف نیز شناخته میشود، احداث نیای کانال سوئز مدرن توسط ایرانیان را ضبط کردهاست، کانالی که از طریق وادی تملات، بوباستیس (که به شاخهای از رود نیل مصل است) را به دریاچه تمساح و از آنجا با استفاده از راهآبهای طبیعی، به دریای سرخ متصل میکند. هدف اصلی این کانال، ساختن راهی کشتیرانی میان نیل و دریای سرخ و در حقیقت میان مصر و ایران بود.