سمفونی شمارهٔ ۷ در می ماژور، هفتمین سمفونی آنتون بروکنر است که میان سالهای ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۳ میلادی تصنیف شده و یکبار در سال ۱۸۸۵ میلادی مورد تجدید نظر قرار گرفتهاست. این سمفونی به لودویگ دوم بایرن اهدا شدهاست. سمفونی هفتم نخستین بار در ۳۰ دسامبر ۱۸۸۴ میلادی به رهبری آرتور نیکیش توسط ارکستر گِواندهاوس در لایپزیگ اجرا شد.
سمفونی شماره ۷ (بروکنر) | |
---|---|
آنتون بروکنر | |
مایهنما | می ماژور |
شمارهٔ اثر | WAB 107 |
آفرینش | ۱۸۸۱ –۱۸۸۳ : |
اهدا شده | لودویگ دوم (بایرن) |
منتشر شده | ۱۸۸۵ |
اولین ضبط | ۱۹۲۴اسکار فیلد، برلیت استاتسکاپل |
موومانها | ۴ |
نخستین اجرا | |
تاریخ | ۳۰ دسامبر ۱۸۸۴ |
مکان | Stadttheater, Leipzig |
رهبر ارکستر | آرتور نیکیش |
سمفونی هفتم از چهار موومان تشکیل شدهاست:
با وجود آنکه بروکنر در زمان نخستین اجرای سمفونی شمارهٔ ۷ در ۳۰ دسامبر ۱۸۸۴ شصتساله بود، ولی هنوز آهنگساز شناختهشدهای دانسته نمیشد. اجرای سمفونی هفتم به رهبری آرتور نیکیش جوان و استقبال پرشور مردم در همان نخستین اجرا، آغازی بود بر شهرت بروکنر.[1] در آن زمان دودستگی میان دوستداران موسیقی وجود داشت. گروهی طرفدار واگنر و گروهی دیگر طرفدار برامس بودند. بروکنر که آشکارا موسیقی واگنر را میستود، از گزند هواداران برامس در امان نبود. بهویژه منتقد با نفوذ ضد واگنری بهنام ادوارد هانسلیک با تندی به بروکنر میتاخت و به همین دلیل اجرای نخست سمفونی هفتم در وین عملی نشد. هرچند زمانی که سمفونی شمارهٔ ۷ در ۱۸۸۶ میلادی برای نخستین بار در وین اجرا شد، ابراز احساسات و تشویق مردم به حدی بود که بروکنر چندین بار برای سپاسگزاری از مردم روی صحنه حاضر شد.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.