سلمان رشدی
نویسنده و مقاله نویس بریتانیایی-آمریکایی متولد هند / From Wikipedia, the free encyclopedia
سِر احمد سلمان رُشدی (به انگلیسی: Sir Ahmed Salman Rushdie) (به کشمیری: अहमद सलमान रुशदी) (زادهٔ ۱۹ ژوئن ۱۹۴۷) نویسنده و مقالهنویس بریتانیایی-آمریکایی زاده هند است. وی نخستین بار با کتاب بچههای نیمهشب به شهرت رسید و جایزهٔ ادبی من بوکر را بابت نگارش این اثر دریافت کرد.[2] بیشتر آثار رشدی از شبهقارهٔ هند ریشه میگیرد و عمدتاً به پیوندها، مشکلات و مهاجرتها بین تمدنهای غربی و شرقی میپردازد. نوشتههای او ترکیبی از سبک واقعگرایی جادویی و قصههای تاریخی است.
سلمان رشدی CH FRSL | |
---|---|
زاده | احمد سلمان رُشدی ۱۹ ژوئن ۱۹۴۷ (۷۶ سال) بمبئی، راج بریتانیا |
پیشه | نویسنده |
شهروندی |
|
تحصیلات | کالج کینگ، کمبریج (بیای) |
سبک نوشتاری | |
کار(های) برجسته |
|
همسر(ها) |
|
فرزند(ان) | ۲ |
وبگاه | |
جوایز
|
چهارمین اثر وی آیات شیطانی، جنجالهایی را در کشورهای اسلامی برانگیخت. پس از آن، فتوای صادرهٔ روحالله خمینی برای به قتل رساندن وی، باعث شد تا سلمان رشدی سالیان درازی به زندگی مخفیانه روی آورد و دولت بریتانیا وی را تحت حفاظت پلیس قرار دهد.[3]
آثار رشدی همواره با استقبال منتقدان ادبی روبهرو شدهاست و وی بارها برندهٔ جوایز ادبی نظیر وایتبرد (۲ بار)، بوکر داستان، بوکر بوکرها، جایزهٔ شورای هنر، اتحادیهٔ انگلیسیزبانان و نویسندهٔ سال بودهاست. رشدی در سال ۱۹۸۳ بهعنوان عضو انجمن پادشاهی ادبیات انگلستان انتخاب شد.[4] رشدی در سال ۲۰۰۷ بهدلیل خدماتش به ادبیات نشان شوالیه را دریافت کرد.[5] در سال ۲۰۰۸، تایمز او را در ردهٔ سیزدهم فهرست ۵۰ نویسندهٔ برتر بریتانیایی از سال ۱۹۴۵ قرار داد.[6] رشدی از سال ۲۰۰۰ در ایالات متحده زندگی میکند. او در سال ۲۰۱۵ در مؤسسهٔ روزنامهنگاری آرتور ال. کارتر در دانشگاه نیویورک بهعنوان نویسندهٔ برجسته انتخاب شد.[7] او پیش از این در دانشگاه اموری تدریس میکرد. او همچنین عضو آکادمی هنر و ادبیات آمریکا است. رشدی در سال ۲۰۱۲، کتاب جوزف آنتون: خاطرات را منتشر کرد که شرحی از زندگی خود در پی وقایع پس از انتشار آیات شیطانی بود.
در اوت ۲۰۲۲ شخصی با چاقو به وی حمله و جراحات سنگینی به او وارد کرد.[8] پس از این حمله او یک چشم خود و کنترل یک دستش را از دست داد.[9] مجلۀ تایم در سال ۲۰۲۳ او را یکی از ۱۰۰ شخص تاثیرگذار در جهان نامید.[10]