سعدالدوله حمدانی
From Wikipedia, the free encyclopedia
سعد الدوله ابوالمعالی شریف که معمولاً با لقب خود، سعد الدوله (عربی: سعد الدولة) شناخته میشود، دومین فرمانروای امارت حمدانی حلب بود که این امارت بیشتر شمال سوریه را در بر میگرفت. او پسر سیفالدوله و سیفالدوله بنیانگذار این امارت بود. او زمانی تاجوتخت را وارث شد که جوان بود و بیزانسیها طی تهاجم بزرگ خود در عرض دو سال کنترل بخشهای غربی قلمرو او را به دست گرفتند؛ بدینترتیب، حلب به یک کشور خراجگزار تبدیل شد. سعد تا سال ۹۷۷ با انبوهی از شورشها و ناآرامیها مواجه بود، بطوریکه حتی نتوانست وارد پایتخت خود که تحت کنترل قرغویه، وزیر پدرش قرار داشت بشود. اما با حفظ روابط نزدیک با آل بویه، او موفق شد قدرت خود را در بخشهایی از جزیره تثبیت کند. ولی حکومت او به زودی با شورش دیگری مواجه شد: یکی از فرماندهان وی به نام «بکجور» که توسط خلافت فاطمیان پشتیبانی میشد. سعد به کمک بیزانس بسیار تکیه میکرد، ولی همچنان میان وفاداری به امپراتور بیزانس، آل بویه یا به فاطمیان از خودش تردید نشان میداد.
سعدالدوله سعد الدولة | |||||
---|---|---|---|---|---|
امیر حلب | |||||
سلطنت | ۹۶۷–۹۹۱ | ||||
پیشین | سیفالدوله حمدانی | ||||
جانشین | سعیدالدوله حمدانی | ||||
زاده | ۹۵۲ | ||||
درگذشته | دسامبر ۹۹۱ حلب، سوریه | ||||
| |||||
دودمان | حمدانیان | ||||
پدر | سیفالدوله حمدانی | ||||
مادر | شخینة |