فیلم درام آمریکایی ۲۰۲۰ توسط کلویی ژائو From Wikipedia, the free encyclopedia
سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها[6][7] یا سرزمین آواره‌ها[8][9][10] (انگلیسی: Nomadland) یک فیلم درام آمریکایی به کارگردانی، نویسندگی و تهیه‌کنندگی کلویی ژائو و با ایفای نقش فرانسیس مک‌دورمند است. این فیلم برندهٔ جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز شد. این فیلم در جوایز گلدن گلوب سال ۲۰۲۱ در چهار رشته بهترین فیلم درام، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر نقش اول زن نامزد شد که از این بین توانست دو جایزه بهترین فیلم درام و بهترین کارگردانی را ببرد. سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها همچین برنده جایزه بهترین فیلم بفتا و بهترین بازیگر نقش اول زن بفتا برای فرانسیس مک دورمند شد. این فیلم در نود و سومین دوره از جوایز اسکار در شش بخش نامزد شد که در نهایت توانست جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر نقش اول زن را از آن خود کند.
| سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها | |
|---|---|
 پوستر پخش سینمایی | |
| کارگردان | کلویی ژائو |
| تهیه‌کننده |
|
| فیلمنامه‌نویس | کلویی ژائو |
| بر پایه | سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها: زنده ماندن از آمریکا در قرن بیست و یکم اثر جسیکا برودر |
| بازیگران |
|
| موسیقی | لودویکو اناودی |
| فیلم‌بردار | جوشوا جیمز ریچاردز |
| تدوین‌گر | کلویی ژائو |
شرکت‌های تولید |
|
| توزیع‌کننده | سرچلایت پیکچرز[1] |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۱۰۸ دقیقه[2] |
| کشور | ایالات متحده |
| زبان | انگلیسی |
| هزینهٔ فیلم | ۵ میلیون دلار[3][4] |
| فروش گیشه | ۳۹٫۴ میلیون دلار[1][5] |
این فیلم تحسین منتقدان را همراه با تحسین جهانی برای کارگردانی، فیلمنامه، تدوین، فیلمبرداری و بازیگری آن به ویژه مک‌دورماند به همراه داشت و به سومین رتبه برتر سال ۲۰۲۰ در متاکریتیک تبدیل شد.[11]
در سال ۲۰۱۱، فرن پس از تعطیلی کارخانه یواس‌جی آمریکا در امپایر، نوادا، شغل خود را از دست می‌دهد. او سال‌ها به‌همراه شوهرش که اخیراً فوت کرده در آنجا کار می‌کردند. فرن بیشتر وسایل خود را می‌فروشد و ونی را خریداری می‌کند تا در آن زندگی کند و در جستجوی کار به جاهای مختلف کشور سفر می‌کند. او به‌عنوان کارگر فصلی در یکی از شعب بسته‌بندی آمازون در فصل زمستان مشغول به‌کار می‌شود.
لیندا، دوست و همکار فرن از او دعوت می‌کند تا از یک گردهمایی بیابانی در آریزونا که در واقع یک سیستم پشتیبانی و اجتماعی برای بی‌خانمان‌های دیگر بوده و توسط باب ولز ترتیب داده شده‌است، دیدن کند، فرن در ابتدا نمی‌پذیرد اما با سرد شدن هوا نظر خود را تغییر می‌دهد و برای یافتن کار در این منطقه تلاش می‌کند. در آنجا، فرن با افراد بی‌خانمان دیگر ملاقات می‌کند و مهارت‌های اولیهٔ زنده‌ماندن و خودکفایی در جاده را می‌آموزد.
هنگامی‌که لاستیک ون فرن پنچر می‌شود، وی از یکی از بی‌خانمان دیگر به‌نام سوانکی می‌خواهد تا با ونش برای خرید یدکی به شهر بروند. سوانکی، که پرچم دزدان دریایی را بر روی ون خود نصب کرده تا کسی مزاحمش نشود باشد، فرن را به‌دلیل آماده نبودنش سرزنش می‌کند و از او می‌خواهد تا مهارت‌های بیشتری برای زنده ماندن در جاده‌ها را بیاموزد و این‌گونه آنها تبدیل به دوستان خوبی می‌شوند. سوانکی به فرن در مورد تشخیص سرطان و کوتاه شدن طول عمرش و برنامه‌های خود برای رقم زدن خاطرات خوب در جاده به‌جای دور ریختن باقی عمرش در بیمارستان می‌گوید. آنها سرانجام از هم جدا می‌شوند.
فرن بعداً در اردوگاهی در پارک ملی بدلندز به‌عنوان میزبان اردوگاه مشغول به کار می‌شود، جایی که با دیو، بی‌خانمان دیگری که در گردهمایی بیابانی ملاقات کرده بود، برخورد می‌خورد. او به‌طور موقت در پارک ملی بادلندز مشغول به‌کار بود، اما وقتی مبتلا به دیورتیکولیت می‌شود، فرن وی را در بیمارستانی که در آن عمل جراحی اورژانسی انجام داده‌است، ملاقات می‌کند. آنها بعداً در رستورانی در وال دراگ در داکوتای جنوبی مشغول به‌کار می‌شوند. یک شب پسر دیو به‌دنبال او به رستوران می‌رود و به او می‌گوید که همسرش باردار است و از او می‌خواهد تا نوه اش را ببیند. او در ابتدا مردد است، اما فرن او را ترغیب می‌کند که برود. دیو به او پیشنهاد می‌کند تا همراهش بیاید، اما او قبول نمی‌کند.
فرن مشغول به‌کار جدید در کارخانه فرآوری چغندرقند می‌شود، اما ونش خراب شده و او نمی‌تواند هزینه تعمیراتش را پرداخت کند. او که قادر به گرفتن وام نیست، به دیدن خانوادهٔ خواهرش در کالیفرنیا می‌رود. خواهرش به او پول قرض می‌دهد. او از فرن می‌پرسد که چرا هرگز در زندگی آنها حضور نداشته و چرا فرن پس از مرگ شوهرش در امپایر ماند، اما او به فرن می‌گوید که تا این اندازه مستقل بودن شجاعت زیادی می‌خواهد. فرن بعداً از دیو و خانوادهٔ پسرش دیدن می‌کند و متوجه می‌شود که دیو تصمیم گرفته که برای مدت طولانی با آنها بماند. او احساساتش را نسبت به او بروز می‌دهد و او را دعوت می‌کند تا برای همیشه در مهمان‌خانه با او بماند، اما او تصمیم می‌گیرد تنها پس از چند روز، به سمت اقیانوس حرکت کند.
فرن به شغل فصلی خود در آمازون بازمی‌گردد و بعداً دوباره از پاتوق آریزونا را دیدن می‌کند. در آنجا او متوجه می‌شود که سوانکی مرده‌است. فرن در مورد رابطه عاشقانهٔ خود و شوهر فقیدش با باب صحبت می‌کند و او نیز داستان خودکشی پسرش را با او به اشتراک می‌گذارد. باب بر این عقیده است که خداحافظی در جامعه بی‌خانمان‌ها به‌معنای پایان نیست زیرا اعضای آن همیشه قول می‌دهند که یکدیگر را دوباره «در آینده» ببینند.
مدتی بعد، فرن به شهر تقریباً متروکهٔ امپایر برمی‌گردد تا وسایلی که در یک انبار نگهداری می‌کرده را جم‌وجور کند. او قبل از بازگشت دوباره به جاده، از کارخانه و خانه‌ای که با شوهرش در آن زندگی می‌کردند دیدن می‌کند.
نکته جالب دربارهٔ بازیگران فیلم اینکه اغلب آنها نابازیگر و کوچ نشین هستند و تعامل مک دورمند با آنان در طول فیلم کاملاً به صورت بداهه انجام شده‌است.[12]
فرانسیس مک دورمند و پیتر اسپیرز حق فیلم این کتاب را در سال ۲۰۱۷ بدست آوردند. مک دورمند پس از دیدن فیلم سوارکار از کلوئه ژائو در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۱۷، او را برای ساخت فیلم انتخاب کرد. او و اسپیرز در سی و سومین دوره جایزه ایندیپندنت اسپریت در مارس ۲۰۱۸ با ژائو ملاقات کردند و ژائو موافقت خود برای نوشتن و ساخت فیلم را به آنها اعلام کرد.[13]
فیلمبرداری در پاییز ۲۰۱۸ و طی چهار ماه انجام شد، و ژائو، زمان خود را میان این فیلم و پیش تولید فیلم جاودانگان (۲۰۲۱) تقسیم کرد. مک دورمند، ژائو و سایر همکاران در طول تولید در ون زندگی می‌کردند.[14] دیوید استراتیرن و خانه به دوش‌های واقعی یعنی لیندا می، سوانکی و باب ولز نیز در فیلم بازی می‌کنند. بسیاری دیگر از خانه به دوش‌ها واقعی دیگر نیز در طول فیلم ظاهر می‌شوند. مک دورمند، اسپیرز، مولی اشر، دن جانوی و ژائو تهیه‌کنندگی این فیلم را بر عهده داشتند.[15]
سرزمین خانه‌به‌دوش‌ها از ۳۱ مارس ۲۰۲۱ در ایالات متحده و کانادا ۲٫۲ میلیون دلار و در دیگر کشوها ۳ میلیون دلار درآمد کسب کرده‌است که در کل ۵٫۹ میلیون دلار می‌شود.[1][5]
در تارنمای گردآوری آرای راتن تومیتوز، ۹۴٪ از ۳۸۸ نقد منتقدان مثبت بوده و میانگین امتیاز فیلم ۸٫۸ از ۱۰ است. در اجماع فیلم آمده «سرزمین خانه به دوش‌ها برداشتی شاعرانه از جهانی فراموش شده و لگدکوب شده در پی رکود بزرگ، به دست می‌دهد».[16] امتیاز فیلم در تارنمای متاکریتیک بر اساس گردآوری ۵۰ نقد، ۹۳ درصد است، و در اجماع آن فیلم «تحسین جهانی» را برانگیخته است.[17]
دیوید رونی، نویسنده هالیوود ریپورتر، فیلم را «پژوهش انسان‌شناسانه نیرومندی» خواند و افزود، «مانند کار قبلی ژائو، سرزمین خانه به دوش‌ها فیلمی بدون انگاره‌های قبلی است، و پیچ و خم‌های به جای آن و برداشت‌های آرام غیرروایی آن در مقابل داستان‌پردازی همیشگی قرار می‌گیرد. با این حال تأثیر فزاینده چشم‌اندازهای آرام و به ظاهر بی‌ارزش و لحظه‌های اندیشیدن فردی، سیمایی یکتا از وجود بیرون می‌دهد».[18] ای.او. اسکات نویسنده نیویورک تایمز هم برداشتی مثبت از فیلم داشت و نوشت «فیلم مانند کشف یک کشور نو است، کشوری که شاید شما بیش از یک بار از آن دیدن نکنید.»[19] اریک کان از ایندی وایر به فیلم نمره «a» داد و نوشت «ژائو با استفاده از چهرهٔ مک‌دورمند و جهان پیرامون آن دست به کار سحرآمیزی می‌زند و بر اندیشه رهایی جامعه در غبار می‌پردازد».[20][21]
بر پایه داده‌های متاکریتیک، این فیلم در سال ۲۰۲۰ بیش از هر فیلم دیگری در بهترین فیلم سال منتقدان قرار گرفته‌است.[22]
سربلندی فیلم در در گلدن گلوب و اسکار در رسانه‌های اجتماعی چین مورد ستایش قرار گرفت.[23][24][25]
جلوی پخش فیلم و همچنین پخش مراسم اسکار در چین به خاطر گفته‌های پیشین ژائو با ماهنامه فیلم‌سازی در سال ۲۰۱۳، که او چین را کشوری خوانده بوده که دروغ همه جای آن وجود دارد، گرفته شد. و آژانس خبری زینهووا چین و پیپل دیلی که هر دو رسانه دولتی چین هستند، هیچ گزارش یا خبری در مورد این مراسم یا پیروزی فیلم ندادند.[26][27]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
