سختی سنجی نوپ From Wikipedia, the free encyclopedia
سختی سنجی نوپ (به انگلیسی: Knoop hardness test) یک روش سختی سنجی است که بهطور خاص برای مواد بسیار ترد و صفحات نازک استفاده میشود.
در این روش دندانهای به شکل هرم از جنس الماس بر روی سطح پولیش شده با نیرویی مشخص (معمولا ۱۰۰ گرم نیرو) در زمانی مشخص نگه داشته و نتیجه آن نیز به وسیله میکروسکوپ نوری با اندازهگیری میشود.[1] نقش اثر، هرمی گسترده با قاعده لوزی و با نسبت طول به عرض ۷:۱ و زاویه برای صفحه طولی ۱۷۲٫۵ درجه و برای صفحه عرضی ۱۳۰ درجه است. عمق نقش اثر تقریباً برابر ۱/۳۰ طول بزرگ لوزی است.[2] در این تست فرض میشود که تغییر شکل بر اثر این تست کاملاً غیرالاستیک بوده و هیچگونه بازیابی شکل بعد از برداشته شدن نیروی دندانه رخ ندهد و نقش اثر کاملاً شکل دندانه را به خود بگیرد.[1]
سختی نوپ با HK یا KHN نمایش داده شده و بهصورت زیر محاسبه میشود:[1]
که در آن:
مقادیر HK معمولاً در بازه ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ در واحد kgf·mm−2 میباشد. برای تبدیل به واحد SI آن (پاسکال) میتوان نوشت:
ماده | HK |
---|---|
عاج دندان | 68 |
فویل طلا | 69 |
مینای دندان | 343 |
کوارتز | 820 |
سیلیسیم کاربید | 2480 |
الماس | 7000 |
این تست توسط فردریک نوپ[3] و همکارانش در اداره ملی استانداردها (ایالات متحده آمریکا) (امروزه NIST) توسعه داده شده و توسط استاندارد ASTM E384 تعریف شدهاست.
برای انجام تست نوپ معمولاً لازم است سطح نمونه از پیش آماده شده باشد. الزامات کیفی لازم برای این تست بهطور قابل توجهی دشوارتر از تست راکول است، که در آن فقط لازم است سطح نمونه بدون ناخالصی باشد.[4]
با توجه به شباهت کلی این دو روش سختیسنجی میتوان تفاوتهای این دو را با هم مقایسه کرد:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.