ساحرهگیری
From Wikipedia, the free encyclopedia
ساحرهگیری تعقیب یا جستجو و آزار یا مجازاتِ[1] مردمی بود که به آنها انگ افسونگری زده بودند. ساحرهگیری اغلب با انتشار ترس یا هیستری جمعی همراه بودهاست. در بین سالهای ۱۴۵۰–۱۷۵۰ در جریان اصلاحات دینی و جنگهای سی ساله، هزاران نفر به جرم افسونگری شکنجه، سوزانده یا به دار آویخته شدند. تعداد قربانیان به علت از بین رفتن گزارش دادگاهها و اعدامهای سریع دقیقاً مشخص نیست، ولی تخمین تاریخدانان، رقم ۱۰۰ هزار نفر یا کمی بیش از آن است، که نیمی از شمار این اعدامها مربوط به امپراتوری مقدس روم در آلمان امروز میشود.[2]