رصدخانه ردیاب نوترینو آیس کیوب

رصدخانه ردیاب نوترینو آیس کیوب (انگلیسی: IceCube Neutrino Observatory) رصدخانه‌ای علمی و پژوهشی است که در جنوبگان و در ایستگاه جنوبگان آمونسن - اسکات احداث گردیده‌است.^[1] همانند سلف خودش، آرایه آشکارساز میون و نوترینوی آماندا، سیستم آشکارسازی این رصدخانه دارای هزاران حسگر حساس به نور است که درون فضایی به وسعت یک کیلومتر مکعب یخ پراکنده شده‌است. این حسگرها، نوعی حسگر نوری کروی شکل هستند که مجهز به ماژول‌های نوری دیجیتال مشهور به (DOMs) می‌باشند که هر کدام درون یک تیوب خلأ افزاینده فوتوالکتریک (فوتومولتیپلر یا به اختصار PMT) مستقر گردیده‌است.^[2] اطلاعات ثبت شده توسط حسگرها به ابر رایانهٔ مستقر در ایستگاه اصلی منتقل و مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.^[3] آیس کیوب در تاریخ ۱۸ دسامبر ۲۰۱۰ و پس از دریافت آخرین ارتقاها تکمیل گردید.^[4]

رصدخانه ردیاب نوترینو آیس کیوب

نموداری از رشته‌های ماژول تحقیقی آیس کیوب
سازمان	همکاری آیس کیوب
مکان	پایگاه قطب جنوب آمونسن– اسکات
مختصات	۸۹°۵۹′۲۴″ جنوبی ۶۳°۲۷′۱۱″ غربی
وبگاه	icecube.wisc.edu
تلسکوپ‌ها
Telescope ردیاب نوترینو
رصدخانه ردیاب نوترینو آیس کیوب در زمین واقع شده موقعیت رصدخانه ردیاب نوترینو آیس کیوب
Related media on Wikimedia Commons
[ویرایش در ویکی‌داده]

ماژول‌های نوری دیجیتال مشهور به (DOMs) در رشته‌های ۶۰ عددی و در عمق میان ۱۴۵۰ تا ۲۴۵۰ متری مستقر می‌شوند. مکان استقرار آنها حفره‌های ایجاد شده در یخ است. این حفره‌ها به کمک دریل‌هایی که با پاشش مستقیم آب‌جوش کار می‌کنند ساخته شده است و سازوکار آنها به گونه‌ای است که باعث ذوب یخ و ایجاد حفره می‌گردند. آیس کیوب که نخستین ردیاب نوترینو برای یافتن منبع پرتو کیهانی است^[5][6] به گونه‌ای طراحی گردیده است که به جستجوی منابع نوترینو در طیف‌های الکترون‌ولت باشد. در نوامبر ۲۰۱۳ اعلام شد که رصدخانهٔ آیس‌کیوب توانسته ۱۸ نوترینو را ردیابی نماید و احتمال داده شد که اصالتاً مربوط به خارج از منظومه شمسی بوده‌ باشند.^[7]

نگارخانه

• 
  کمپ متهٔ زمینی در تاریخ ۲۰۰۹
• 
  یکی از ماژول‌های نوری دیجیتال

جستارهای وابسته

• آزمایش آماندا

منابع

1. "IceCube: Extreme Science!". University of Wisconsin. 30 June 2009. Archived from the original on 14 March 2010. Retrieved 2009-10-15.
2. R. Abbasi; et al. (IceCube Collaboration) (2010). "Calibration and Characterization of the IceCube Photomultiplier Tube". Nuclear Instruments and Methods A. 618: 139–152. arXiv:1002.2442. Bibcode:2010NIMPA.618..139A. doi:10.1016/j.nima.2010.03.102.
3. R. Abbasi; et al. (IceCube Collaboration) (2009). "The IceCube Data Acquisition System: Signal Capture, Digitization, and Timestamping". Nuclear Instruments and Methods A. 601 (3): 294–316. arXiv:0810.4930. Bibcode:2009NIMPA.601..294T. doi:10.1016/j.nima.2009.01.001.
4. IceCube Neutrino Observatory
5. Overbye, Dennis (12 July 2018). "It Came From a Black Hole, and Landed in Antarctica - For the first time, astronomers followed cosmic neutrinos into the fire-spitting heart of a supermassive blazar". The New York Times. Retrieved 13 July 2018.
6. "Neutrino that struck Antarctica traced to galaxy 3.7bn light years away". The Guardian. 12 July 2018. Retrieved 12 July 2018."Source of cosmic 'ghost' particle revealed". BBC. 12 July 2018. Retrieved 12 July 2018.^{[پیوند مرده]}
7. IceCube Collaboration (2013). "Evidence for High-Energy Extraterrestrial Neutrinos at the IceCube Detector". Science. 342 (6161): 1242856. arXiv:1311.5238. Bibcode:2013Sci...342E...1I. doi:10.1126/science.1242856. PMID 24264993.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «IceCube Neutrino Observatory». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ اوت ۲۰۱۸.

پیوند به بیرون

• وبگاه رسمی