رئالیسم هیستریک
From Wikipedia, the free encyclopedia
رئالیسم هیستریک (انگلیسی: Hysterical realism)[1] اصطلاحی است که نخستین بار در سال ۲۰۰۰ توسط منتقد انگلیسی جیمز وود ابداع شد. این واژه به توصیف گونه ادبی میپردازد که از تضاد نثر طولانی، طرح داستانی دیوانه وار، و شخصیتهای شیدا در برابر بررسی موشکافانه از پدیدههای واقعی احتماعی تشکیل میشود. این گونه ادبی به نوعی «ماکسیمالیسم» شناخته میشود.