From Wikipedia, the free encyclopedia
دیگلیسرید (انگلیسی: Diglyceride) یا دیاسیلگلیسرول (انگلیسی: Diacylglycerol) یا به اختصار DAG، یک گلیسرید با دو زنجیرهٔ اسید چرب است که توسط پیوند کووالانسی و از طریق پیوندهای استری به مولکول گلیسیرین متصل شدهاند.[1]
دیاسیلگلیسرول به دو شکل موجود است: ۱٬۲-دیگلیسرولها و ۱٬۳-دیگلیسرولها. این ماده چون سورفاکتانت عمل میکند و بهعنوان امولسیونکننده در مواد غذایی فراوریشده بهکار میرود. پژوهشهای گستردهای بر روی روغن دیاسیلگلیسرول (بهویژه 1,3-DAG) به عنوان یک جایگزین برای چربی انجام شدهاست، چرا که قادر است از تجمع چربی در بدن جلوگیری کند.[2][3] میزان فروش این روغن در ژاپن از زمان معرفی آن در دههٔ ۱۹۹۰ میلادی تا سال ۲۰۰۹، در حدود ۲۰۰ میلیون دلار آمریکا بودهاست.[2]
دیگلیسریدها یکی از اجزاء بسیاری از روغنهای دانهها (بهطور میانگین در حدود ۶–۱٪) و در روغن پنبهدانه تا حدود ۱۰٪ است.[4] تولید صنعتی آن از طریق فرایند گلیسرولیز میان تریگلیسریدها و گلیسرول انجام میشود. مادهٔ خام مورد نیاز برای این فرایند، میتواند ترهبار یا چربیهای جانوری باشد.[5]
دیگلیسریدها یک مادهٔ افزودنی غذایی است و در نان و شیرینیها، آبنباتها، نوشیدنیها، بستنی، کره بادام زمینی، آدامس، چربمایه، مارگارین و چیپش پرینگلز وجود دارد.
در سلولها، دیاسیلگلیسرول یک پیغامبر ثانویه است که در اثر هیدرولیز فسفاتیدیلاینوزیتول (۴٬۵) بیسفسفات (PIP2) توسط آنزیم فسفولیپاز سی (PLC) در غشای سلولی حاصل میشود و به سبب در همان آبگریزی، در همان غشای سلولی باقی میماند. دیاسیلگلیسرول فعالکنندهٔ پروتئین کیناز سی است و موجب انتقال آن از سیتوزول به غشای سلولی میگردد.
فعال شدنِ آنزیم PRKCQ توسط دیاسیلگلیسرول ممکن است از طریقِ کاهشِ فعالیت آنزیم PI-3K وابسته به IRS1، به مقاومت به انسولین منجر شود.[6] به همین ترتیب، فعالسازیِ آنزیم PRKCQ توسط دیاسیلگلیسرول میتواند سبب مقاومت به انسولین در کبد گردد.[6][7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.