دیپولاریزاسیون
From Wikipedia, the free encyclopedia
در زیستشناسی، واقطبش،[1] قطبزدایی یا دیپولاریزاسیون، تغییری درون سلول است که در طول آن سلول دچار تغییر در توزیع بار الکتریکی میشود که سبب میشود بار منفی کمتری در داخل سلول ایجاد شود. دیپولاریزاسیون برای کارکرد بسیاری از سلولها، ارتباط بین سلولها و فیزیولوژی کلی یک ارگانیسم ضروری است.
بیشتر سلولها در ارگانیسمهای بالاتر، محیط داخلی را حفظ میکنند که نسبت به قسمت خارجی سلول منفی شده است. به این اختلاف بار، پتانسیل غشای سلول گفته میشود. در فرایند دیپولاریزاسیون، بار داخلی منفی سلول بهطور موقت مثبت تر میشود (کمتر منفی). این تغییر از پتانسیل غشایی منفی به پتانسیل غشایی مثبتتر در طی چندین فرایند، از جمله پتانسیل عملی رخ میدهد. در طی یک پتانسیل عملی، دیپولاریزاسیون به حدی بزرگ است که بهطور خلاصه، قطبیت اختلاف پتانسیل در طول غشای سلولی را برعکس میکند، در حالی که در داخل سلول بهطور مثبت شارژ میشود.
تغییر بار معمولاً به دلیل نفوذ یونهای سدیم به داخل سلول اتفاق میافتد، اگرچه این اتفاق میتواند با نفوذ هر نوع کاتیون یا جریان هر نوع آنیونی صورت گیرد. برعکس دیپولاریزاسیون، هایپرپولاریزاسیون نامیده میشود.
کاربرد اصطلاح «دیپولاریزاسیون» در زیستشناسی با کاربرد آن در فیزیک متفاوت دارد. در فیزیک این اصطلاح به موقعیتهایی گفته میشود که در آنها هر نوع قطبیت، به مقدار صفری تغییر میکند.
دیپولاریزاسیون گاهی به عنوان هایپرپولاریزاسیون شناخته میشود.[2][3]