دیوید لک

دیوید لَمبرت لَک FRS^[2] (زاده ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۰ - درگذشته ۱۲ مارس ۱۹۷۳) یک زیستشناس فرگشتی بریتانیایی بود که در پرنده‌شناسی، بوم‌شناسی و رفتارشناسی مشارکت داشت. کتاب او در سال ۱۹۴۷، سهره‌های داروین، دربارهٔ سهره‌های جزایر گالاپاگوس، مانند دیگر کتاب‌های علمی دوست‌داشتنی او دربارهٔ زندگی سینه‌سرخ و بادخورک‌ها در یک برج، اثر برجسته‌ای بود.^[4] او چیزی را گسترش داد که امروزه به عنوان اصل لک شناخته می‌شود که تکامل اندازه‌های دسته‌تخم پرندگان را بر حسب انتخاب فردی توضیح می‌دهد، برخلاف ایده رقیب معاصر که آن‌ها به سود گونه‌ها تکامل یافته‌اند (که به عنوان انتخاب گروهی نیز شناخته می‌شود). مطالعات پیشگامانه او در زمینه تاریخ زندگی پرندگان به تغییر ماهیت پرنده‌شناسی از آنچه در آن زمان یک رشته مجموعه‌محور بود کمک کرد. او مدیر پیشین مؤسسه پرنده‌شناسی میدانی ادوارد گری در دانشگاه آکسفورد بود.

دیوید لَک (David Lack)
نام هنگام تولد	دیوید لمبرت لَک
زادهٔ	۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۱۰ لندن
درگذشت	۱۲ مارس ۱۹۷۳ (۶۲ سال)
ملیت	بریتانیایی
محل تحصیل	دانشگاه کمبریج
شناخته‌شده برای	Lack's principle Darwin's Finches[1]
فرزندان	Peter Lack (b. 1952) Andrew Lack (b. 1953) Paul Lack (b. 1957) Catherine Lack (b. 1959)
جوایز	FRS (1951)[2] Godman-Salvin Medal (1958) Darwin Medal (1972)
پیشینه علمی
شاخه(ها)	پرنده‌شناسی
محل کار	دانشگاه آکسفورد Edward Grey Institute of Field Ornithology
دانشجویان دکتری	Monica M. Betts David W. Snow John Alexander Gibb William J.L. Sladen Philip Ashmole Robert Hinde Ian Newton Chris Perrins[3] Bernard Stonehouse
دیگر دانشجویان برجسته	Robert H. MacArthur

لک مدرک دکترای علوم از دانشگاه کمبریج در سال ۱۹۴۸ را دریافت کرد.^[5]

بادخورک معمولی، یکی از بسیاری از موضوعات مورد مطالعه لک.

لک به صلح‌طلبی متعهد بود و حتی در دوران دارتینگتون با بنیانگذار کالج، لئونارد نایت المهیرست، دربارهٔ فلسفه بحث می‌کرد. اما در طول جنگ جهانی دوم، لک با یک واحد ارتش بریتانیا به نام گروه تحقیقات عملیاتی ارتش در جزایر اورکنی که بر روی استفاده از رادار کار می‌کرد، خدمت می‌کرد. در طول این کار، او با زیست‌شناسان دیگری که وارد جنگ‌شده بودند، از جمله جورج وارلی، حشره‌شناس که او را با ایده تنظیم وابسته به تراکم جمعیت جانوران آشنا کرد، بازدید کرد.^[6] مشاهدات لک دربارهٔ پژواک‌های ساختگی تولیدشده توسط پرندگان بعداً به او اجازه داد تا زمینه پرنده‌شناسی راداری را برای مطالعه مهاجرت پرندگان ایجاد کند.^[7][8] لک در اوت ۱۹۴۵ از وظیفه دوران جنگ رها شد تا به عنوان مدیر (جانشین دبلیو. بی. آلکساندر) انستیتو پرنده‌شناسی میدانی ادوارد گری در دانشگاه آکسفورد، سمتی را که تا زمان مرگش در سال ۱۹۷۳ حفظ کرد.

آرتور کین دربارهٔ او اظهار داشت که: «دیوید لک تنها مرد مذهبی بود که در آن دوره می‌شناختم که اجازه نمی‌داد دیدگاه مذهبیش او را دربارهٔ انتخاب طبیعی دیکته کند.»^[9]

منابع

2. Thorpe, W. H. (1974). "David Lambert Lack 1910-1973". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 20: 271–293. doi:10.1098/rsbm.1974.0012.
3. Perrins, Christopher Miles (1963). Some factors influencing brood-size and populations in tits (DPhil thesis). University of Oxford. OCLC 44835614. Archived from the original on 17 November 2020. Retrieved 23 May 2023.
4. Blake, Charles H. (1974). "Obituary" (PDF). The Auk. 91 (1): 239. doi:10.2307/4084715. JSTOR 4084715.
5. Thorpe, W.H. (1973). "Obituary. David Lambert Lack ScD, FRS (1910-1973)" (PDF). British Birds. 66 (1): 299–302. Archived from the original (PDF) on 28 April 2023. Retrieved 23 May 2023.
6. Anderson (2013):47.
7. Anderson (2013):48-49.
8. Fox, A.D.; Beasley, Patrick D.L. (2010). "David Lack and the birth of radar ornithology". Archives of Natural History. 37 (2): 325–332. doi:10.3366/anh.2010.0013.
9. Cain, A. J. and Provine, W. B. (1991) "Genes and ecology in history". In Berry, R. J. et al. (eds.) Genes in ecology: the 33rd Symposium of the British Ecological Society. Blackwell, Oxford. p. 9.