دگرشیبی
From Wikipedia, the free encyclopedia
دگرشیبی[1] (انگلیسی: Unconformity) به یک سطح فرسایشی یا سطح غیرنهشتی گفته میشود که دو توده سنگ یا دو چینه با سن متفاوت را از هم جدا میکند و نشاندهنده ناپیوستگی در نهشتهگذاری رسوب است. به صورت کلی، لایه قدیمیتر پیش از نهشتهگذاری لایه جدیدتر در سطح زمین رخنمون یافتهاست ولی اصطلاح دگرشیبی برای توصیف هر نوع شکستگی در سابقه زمینشناسی سنگهای رسوبی بهکار میرود. اهمیت زاویهای دگرشیبی توسط جیمز هاتن نشان داده شد. وی نمونههایی از دگرشیبی هاتن را در سال ۱۷۸۷ در جدبرا و در سال ۱۷۸۸ در سیکار پوینت یافت.
بر پایه قانون برهمچینی، سنگهای بالای یک دگرشیبی جوانتر از سنگهای زیر آن است (مگر در مواردی که توالی رسوبی واژگون شدهاست). دگرشیبی نشاندهنده گذشت زمان در شرایطی است که هیچ رسوبی در منطقه باقی نماندهاست. سابقه محلی آن فاصله زمانی از بین رفته و زمینشناس باید از شواهد دیگری برای کاوش آن بخش از تاریخچه زمینشناختی آن منطقه استفاده کند. آن بخش از فاصله زمانی زمینشناختی که قابل دیدن نیست را وقفه یا نبود (hiatus) مینامند. این روش نوعی تاریخگذاری نسبی است.