دگرخواهی دوسویه
From Wikipedia, the free encyclopedia
در زیستشناسی فرگشتی، دگرخواهی دوسویه یا نوعدوستی متقابل (به انگلیسی: Reciprocal altruism)، رفتاری است که در آن یک جاندار زنده به گونهای عمل میکند که بهطور موقت برازش (نمایش کمی موفقیت بارداری) آن را کاهش میدهد، در حالی که برازش موجود دیگر را افزایش میدهد، با این انتظار که جاندار دیگر در زمان بعدی به شیوهای مشابه عمل کند.
این مفهوم در ابتدا توسط رابرت تریورس برای توضیح فرگشت همکاری به عنوان نمونههایی از اعمال نوعدوستانه دوسویه ایجاد شد. این مفهوم نزدیک به استراتژی این به آن در است که در تئوری بازیها استفاده میشود.
کریستوفر استفنز مجموعهای از شرایط لازم و مشترک کافی را برای نمونهای از دگرخواهی دوسویه نشان میدهد:[1]
- این رفتار باید برازشدهنده را نسبت به یک جایگزین خودخواهانه کاهش دهد.[1]
- برازش گیرنده باید نسبت به افراد غیردریافتکننده بالاتر باشد.[1]
- عملکرد رفتار نباید به دریافت سود فوری بستگی داشته باشد.[1]
- شرایط ۱، ۲، و ۳ باید برای هر دو فردی که در کمک دوسویه شرکت میکنند، اعمال شود.[1]
شرط مهم نوعدوستی دوسویه این است که دو فرد یاور و گیرنده بیش از یک بار با یکدیگر تعامل داشته باشند و در برهمکنشهای بعدی یکدیگر را بشناسند. اگر فقط یک برهمکنش وجود داشته باشد، یعنی هرگز در آینده دیده نشوند، این بدان معناست که امکان بازگشت سود وجود ندارد. از سوی دیگر، اگر افراد بهطور مکرر با یکدیگر برهمکنش داشته باشند، میتوانند کسانی را که در گذشته به آنها کمک کرده و کسانی را که کمک نکردهاند، بشناسند.[2]