From Wikipedia, the free encyclopedia
دهستان زیبَد از توابع بخش کاخک شهرستان گناباد در استان خراسان رضوی در ایران است. دهستان زیبد مشتمل بر ۱۱۲ روستا، مزرعه و مکان روستاهای تابعه این دهستان همگی در دامنه رشته کوه به مرکزیت روستای تاریخی زیبد قرار گرفته که فاصله آن تا مرکز شهر گناباد ۲۳ کیلومتر است تمام روستاها و آبادی های این دهستان بین دشت زیبد و دامنه کوه زیبد ، واقع شده است به همین دلیل این منطقه را براکوه نیز مینامند.
دهستان زیبَد
زیبَد | |
---|---|
روستا | |
Country | ایران |
Province | Razavi Khorasan |
منطقهٔ زمانی | یوتیسی +۳:۳۰ (IRST) |
• تابستانی (DST) | یوتیسی +۴:۳۰ (IRDT) |
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | خراسان رضوی |
شهرستان | گناباد |
بخش | کاخک |
مرکز دهستان | زیبَد |
جمعیت | ۱۱ هزارنفر[نیازمند منبع] |
ارتفاع مرکز از سطح دریا | ۱۵۰۰ متر |
تعداد آبادی | ۱۸ روستا |
وبگاه | http://www.zibad.ir |
زیبَد به چم زیبا و زیبنده منطقه کوهستانی،ییلاقی و حاصلخیز در دامنه کوه است. این منطقه در سالهای پر آب علاوه بر محصولات سنتی برنج نیز کاشت و برداشت می شود آلوورا ، زرشک و سماق از تولیدات مهم این دهستان است. زیبد در روایتهای شاهنامه فردوسی محل چند رویداد تاریخی است. برطبق شاهنامه، این روستا محل جنگ معروفی به نام جنگ دوازدهرخ یا ۱۲ پهلوان بین ایران و توران بوده و کشته شدن یزدگرد سوم را نیز در این محل دانستهاند..[1] روستاهای مهم این دهستان: زیبد،سنو (گناباد)، کلات، ، روچی (گناباد) و سقی هستند. دهستان زیبد سال ۱۳۲۷ تصویب شده و مجدداً نیز در سال ۱۳۶۶ با تغییراتی مورد تصویب هیئت وزیران قرار گرفتهاست.
بخش غربی منطقه براکوه و دشت دهستان زیبد جزو مناطق حیات وحش حفاظت شدهاست. در این منطقه بز کوهی، قوچ، خرگوش، هوبره، انواع کبک و غزال و حیوانات درنده مانند شغال، گرگ و روباه وجود دارد قبلاً پلنگ، گور خر و گراز نیز در کوه زیبد وجود داشتهاست. نسل آهوی دشت دهستان زیبد تقریباً رو به انقراض رفتهاست.
.[2]
۱۳۱ اثر از آثار تاریخی شهرستان گناباد در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و ۸۰ اثر دیگر نیز برای ثبت شناسایی شدهاست.[3] از مهمترین این آثار میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت روستای زیبد ۴۷۴۷نفر (۱۷۲۱خانوار) بودهاست و جمعیت دهستان ۱۰ هزار نفر بودهاست.[4] با توجه به برگشت تعداد زیادی از اهالی این روستاها از شهرها به زادگاهشان جمعیت دهستان نسبت به 1385 نزدیک به دوبرابر شده است.
به مرکزیت زیبد مشتمل بر 112 روستا، مزرعه و مکان به اسامی زیر:
پایین، 7 - برگریزان، 8 - برنوک، 9 - به سقی، 10 - بیهود، 11 -تک توره، 12 - تک دشت، 13 - تک لون، 14 - تک نیستان، 15 - توقویی، 16 - جراح، 17 - چشمه جراج، 18 - چشمه شور، 19 - چشمه علیآباد، 20 -چشمه مقتول، 21 - چهاردانگ، 22 - حاجیآباد، 23 - حسنآباد، 24 - حسین اوزک، 25 - حصار سفلی، 26 - حصار علیا، 27 - حوض بالا، 28 - حوضبیگی، 29 - حوض دوفرسنگ، 30 - حوض ریواجی، 31 - حوض عباس، 32 - حوض مردنجان، 33 - حوض خانه دهانزو، 34 - خاتمه، 35 - خوشمنزل، 36 - خونیک،
50 - سیاه سنگ، 51 - سیدآباد، 52 - سیگو، 53 - شپو، 54 - شوراب، 55 - شیرازآباد(شیرزاباد)، 56 -طاقیدر، 57 - عباسآباد، 58 - عباسآباد، 59 - علیآباد، 60 - علیآباد، 61 - فودنجان، 62 - قوامیه، 63 - کشدل، 64 - کلات، 65 - کلاته ابراهیمآباد، 66 -کلاته آخوند، 67 - کلاته آخوند، 68 - کلاته سید حسن ابراهیمی، 69 - کلاته بالا، 70 - کلاته با لا، 71 - کلاته بلاغ، 72 - کلاته بید، 73 - کلاته پلنگی، 74 -کلاته تنگل بیهود، 75 - کلاته توکلزاده، 76 - کلاته حاج سیدعلی، 77 - کلاته حاجی، 78 - کلاته حصار، 79 - کلاته ده مراد، 80 - کلاته رمضان، 81 - کلاتهسیدعلی، 82 - کلاته شهاب، 83 - کلاته هزیز، 84 - کلاته علیآباد، 85 - کلاته غلامحسین، 86 - کلاته قربان، 87 - کلاته کربلایی مختار، 88 - کلاتهکربلایی ملا، 89 - کلاته گلکن، 90 - کلاته محمد فتحعلی، 91 - کلاته محمودی، 92 - کلاته مخلدی، 93 - کلاته ملا، 94 - کلاته میر، 95 - کلاته میراحمد،96 - کلاته نو، 97 - کلاته نبوک، 98 - کلاته وروک، 99 - کم چنار، 100 - کم سرخ، 101 - گدار سلام، 102 - گن تبوک، 103 - گوهردشت، 104 - گورعلیمراد، 105 - محمدآباد سپاهی، 106 - محمدآباد لب رو، 107 - مزار تنگل، 108 - مزار گیسو، 109 - موسیرز(مَسیرَز)، 110 - نوده، 111 - نوده میر محراب، 112 -هروانج تذکار - نام روستای ردیف 103 دهستان زیبد قبلاً رقاصان بوده که بر اساس این تصویبنامه به گوهردشت تغییر مییابد نام ردیف 43 نیز رزوو بوده که رضویه مکتوب می شود.
بلند ترین قله کوه زیبد کَلَه تیر ماهی یا قله تیرمهی 2557 متر از سطح دریابلندی دارد، و 431 متر بالاتر از تپههای زمینهای اطراف [A]. عرض کوه در پایه 5.5 کیلومتر است. بالاترین نقطه نزدیک به زیبد قله سیاه کوه 2775 متر از سطح دریا بلندی دارد که در 17.7 کیلومتری جنوب شرقی کوه زیبد قرار دارد و سیاه کوه و یا کوه گناباد نامیده می شود.
بر اساس کتاب" گناباد پیر تاریخ" دکتر عباس زمانی زیبد دارای سه اثر کهن تاریخی است یکی از آنها قلعه داخل روستای زیبد است دومی قلعه شهاب یا قله شاه نشین و سومی در صوفه پیر و ایوان و محوطه پشت ایوان صوفه . قلعه زیبد بر اساس یافتههای باستانشناسی تاریخ کهنی دارد. ابتدا دیوار و حصار گلی داشته و سپس در دورهای پسین و احتمالا اواخر دوره ساسانی دیواری سنگی بر آن بنا کردهاند. در دوره حکومت داعیان اسماعیلی بر منطقه این قلعه محل زندگی نماینده والی طبس بودهاست در دوره اسماعیلیان نیز در خراسان از سه قلعه نام بردهاند زیبد- فورک - طبس. مرحوم دکتر زمانی در کتاب خود این قلعه را با قلعه فورگ مقایسه کردهاست. با توجه به تاریخ شفاهی و نوشته های مکتوب در مورد جنگ نیزک ترخان با یزدگرد سوم، قلعه زیبد و یا قلعه شهاب برای مدتی محل اقامت آخرین پادشاه ساسانی یزدگرد سوم و محل جنگ فرستاده هپتالی ها (نیزک ترخان) و یزدگرد بودهاست. همچنین نام زیبد در جنگ دوازدهرخ شاهنامه بارها گفته شدهاست[5] و محل جنگ ۱۲ رخ به نام سرپیوند و رزمگاه در نزدیک قلعه زیبد بودهاست سپاه ایران به رهبری گودرز در مسیر خود بسوی مرو از فارس به این محل آمده و مدتی در این محل خیمه برپا کردند و گودرز فرمانده سپاه چهارم ایران در زیبد استقرار داشتهاست.
سه واقعه تاریخی قبل از اسلام برای این قلعه واقع شدهاست:.[6]
بر اساس تاریخ بلعمی، بهرام چوبین برای جنگ با شا بشاه در بلخ از مسیر اهواز. تبس، جنابذ (گناباد) به بلخ رفت. چون یکی از دو راه اصلی طبس به گناباد از کنار قلعه زیبد میگذشته است احتمال اقامت بهرام چوبین در این قلعه وجود دارد.[7].
یک کارشناس ارشد باستانشناسی در مطالعهای آزاد از این مکان تمدن این روستا را همزمان با تمدن شهر سوخته و جیرفت دانسته است.[10] در کوههای زرد (رزو) زیبد همچنین تابوت بزرگ سنگی مربوط به دفن مردگان گبر برجای ماندهاست. آثار گورستان زرتشتیان در کلاته شهاب و تنگل خاتمه در محلی به نام تشله رستم در سالهای ۱۳۵۰–۱۳۵۴ به غارت رفتهاست اما کوزهای سفالی بزرگی از این گورستان نزد اهالی وجود دارد..[11].
در روستای درصوفه در تنگل زیبد ایوان (طاق) صوفه پیر قرار دارد که شبیه به طاق بستان است اما فاقد نقوش حجاری است قبلاً در این مکان همانند امامزادهها علم و کتل وجود داشتهاست و مردم مکان را مزار مقدس میشناختند. در آنجا دو درخت وجود دارد: یکی انجیر کوهی و دیگری تاقوک. در قدیم مردم آب چشمه این ایوان را بر چشم میریختند و بر درخت تاقوک و انجیر و سرو پارچه و رووش (نخ پارچهای)برای گره گشایی میبستند تا نذرشان برآورده شود و از چشم زخم در امان باشند..[13]. بنا به گفته شاهنامه کیخسرو از کشته شدن پیران بسیار غمگین شد و دستور داد با احترام کامل او را در بلندی کوه در ایوان دفن کنند.بر این اساس و بنا به روایتهای شفاهی ایوان صوفه پیر را مدفن پیران ویسه میدانند.(روزنامه همشهری) در قسمت بالایی این کوه قبر پیران ویسه قرار داشته است که آثار سنگ چین های آن تا 50 سال قبل وجود داشته و در گزارش دکتر زمانی آمده است. ایوان صوفه که یک تاق بزرگ طبیعی بوده است برای بزرگداشت وی به شکل کنونی درآمده است و محوطه سازی شده است. پیران ویسه وزیر، سپهسالار، مشاور، فرمانروای ختن و بعد از افراسیاب بزرگترین شخصیت توران زمین است. صفاتی که فردوسی درباره ی وی برشمرده است عبارت از خردمندی، عاقبت اندیشی، چاره گری، شجاعت، تعصب ملی، وفاداری، صلح طلبی، نیروی زبان آوری، نیک بینی، نجات بخشی، مهربانی و مهمان نوازی بودند. کیخسرو از مرگ پیران سوگواری فراوان نمود و دستور داد او را در کوه زیبد دفن کنند و ایوانی برای او بسازند. ساخت این ایوان نمادی از دروازه بهشت بود به علت جنگ هایی که با فاصله کمی پس از این رویداد در این منطقه رخ داد ناتمام ماند.
@وز آواز اسبان و گَرد سپاه* بشد روشنایی ز خورشید و ماه. گفتنی است در متون قدیمی شاهنامه حرف گ. پ . ژ نوشته نمیشده لذا گناباد بصورت کناباد نوشته شده است.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.