خورشیدگرفتگی در ماه
From Wikipedia, the free encyclopedia
خورشیدگرفتگی در ماه زمانی رخ میدهد که سیاره زمین از مقابل خورشید عبور کند و نور آن را برای رسیدن به سطح ماه مسدود کند. بینندگان روی زمین در طول خورشیدگرفتگی در ماه، ماهگرفتگی را تجربه میکنند.
این خورشیدگرفتگیها تنها در سطوحی از ماه که از زمین قابل مشاهده است رخ میدهد. این سطوح شامل سمت پیدای ماه به اضافه قسمتهای کوچکتر سمت پنهان ماه (آن قسمتهایی از ماه که از آن میتوان در هنگام رُخگردی کره زمین را دید) است. خورشیدگرفتگیها در این مناطق در زمان طلوع و غروب ماه مشاهده میشوند و به دورترین مناطق سمت پیدا گسترش مییابند، اما عمدتاً در مناطق قطبی ماه گرفتگی خورشید دیده نمیشود. حدود چهل و یک درصد از سمت پنهان هرگز خورشیدگرفتگی را تجربه نمیکنند زیرا زمین هرگز در آنجا دیده نمیشود.
در جریان چرخیدن ماه به دور زمین، کره زمین تقریباً یک بار در ۲۴ ساعت میچرخد، اما موقعیت آن در آسمان تنها در یک موقعیت است و هرگز تغییر نمیکند. این برخلاف سایر قمرها یا ماهوارههایی است که به دور سیارات دیگر یا سیارات کوتوله و چند سیارک حتی در داخل منظومه خورشیدی میچرخند. با این حال، آنها در قسمت بیرونی منظومه شمسی بسیار نادر هستند.
آخرین خورشیدگرفتگی در ماه، یک گرفت کامل در ۲۶ مه ۲۰۲۱ بود، که بهطور کامل برای کل سمت پیدا و پیرامونهای سمت پنهان رخ داد.