From Wikipedia, the free encyclopedia
یک خط تأخیر آنالوگ، شبکه ای از اجزای الکتریکی است که در به صورت آبشاری متصل شده، که هر عنصر جداگانه باعث ایجاد اختلاف زمانی یا تغییر فاز بین سیگنال ورودی و سیگنال خروجی آن می‌شود. این بر روی سیگنال‌های آنالوگ که دامنه آن‌ها بطور مداوم تغییر می‌کند، عمل‌می‌کند. یک نمونه از قطعه ردیف پیمانه‌ای است.
خطوط تأخیر آنالوگ در بسیاری از مدارهای پردازش سیگنال استفاده می‌شود. به عنوان مثال استاندارد تلویزیون پال از یک خط تاخیر آنالوگ برای ذخیره کل خط جاروب تصویر استفاده می‌کند.
در دهه 1920 از شبکه‌های نردبان سلفی-خازنی به عنوان خطوط تاخیر آنالوگ استفاده شد. به عنوان مثال، جستجوگر آشکارساز سونار فرانسیس هوبارد در سال 1921 ثبت اختراع شد.[1] هوبارد از این امر به عنوان یک خط انتقال مصنوعی یاد کرد. در سال 1941، جرالد تاونی از شرکت اسپیری ژیروسکپ ثبت اختراع را روی بسته‌بندی جمع و جور شبکه نردبان سلفی-خازنی ثبت کرد که به صراحت از آن به عنوان خط تأخیر زمانی نام برد.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
