حمام (گونه معماری)
From Wikipedia, the free encyclopedia
حمام یکی از اصول ایجاد حمام، راهرویی پیچ در پیچ در حد فاصل دهلیز و ورودی حمام بودهاست. این مسئله باعث میشده که هوای گرم نتواند بهطور مستقیم وارد شود. سپس وارد دهلیز شده (فضای برزخ) و بعد از ان بینه با رخت کن که محیطی نیمه گرم و نسبتاً خشک بوده قرار داشتهاست. بعد از این فضا نیز مستقیماً وارد گرمخانه نمیشدند و فضایی بنام میان در در این فاصله بودهاست. در اینجا یک یا دو سکو جهت انداختن لنگ و دو لچه و اسباب حمام داشته و معمولاً راه دستشویی و مستراح از همین میان در بودهاست. برای ستردن موهای زائد در قسمتی از بینهٔ سلمانی سر را میتراشید و محلی نیز در میان در جهت موهای زائد بوده و کسانی که نیاز به این کار نداشتند مستقیماً وارد گرمخانه میشدند این محل از زمان صفویه در داخل گرمخانه قرار گرفته و در ان میان دربسته اند.
فضای داخل گرمخانه به چند محل جهت کیسه کش، تمیز کردن و خزانهها تقسیم میشدهاست. خزانه در حمامهای کامل سه عدد بوده که یکی برای اب گرم، یکی برای اب سرد و در وسط ان دو، خزانه اب ولرم جای میگرفت.[1][2][3][4]
حمام به گرمابه یا حمام سنتی کشور ترکیه گفته میشود. امروزه حمام ترکی یکی از جاذبههای توریستی کشور ترکیه است.
بعضی اصلِ این گرمابهها را ایرانی میدانند.[5]
- سلطان امیر احمد حمام ساختهشده در قرن ۱۶ میلادی در ایران. بخشی از حمام امروزه بهعنوان چایخانهٔ سنتی استفاده میشود.