حس گرایی (روزنامهنگاری)
From Wikipedia, the free encyclopedia
در روزنامهنگاری و رسانههای جمعی، حسگرایی (به انگلیسی: Sensationalism) نوعی تاکتیک تحریریه است. رویدادها و موضوعات در داستانهای خبری به گونه ای انتخاب و بیان میشوند که بیشترین تعداد خوانندگان و بینندگان را برانگیخته کنند. این سبک از گزارشهای خبری به جای بیطرفی، برداشتهای مغرضانه یا احساسی از رویدادها را تشویق میکند و ممکن است باعث دستکاری در حقیقت یک داستان شود.[1] احساساتیگرایی ممکن است بر گزارشهایی دربارهٔ موضوعات بهطور کلی بیاهمیت تکیه کند و آنها را بهعنوان تأثیری عمده بر جامعه، یا ارائههای مغرضانه موضوعات خبرساز، به شیوهای پیش پا افتاده یا تبلوید، بر خلاف فرضهای عمومی استانداردهای روزنامهنگاری حرفهای نشان دهد.[2][3]
برخی از تاکتیکها عبارتند از عمداً مبهم بودن،[4] توسل به احساسات،[5] بحثبرانگیز بودن، حذف عمدی حقایق و اطلاعات،[6] با صدای بلند و خود محور بودن، و اقدام برای جلب توجه.[5] اطلاعات و وقایع پیش پا افتاده گاهی اوقات بهعنوان مهم یا قابلاهمیت نادرست و اغراقآمیز میشوند، و اغلب شامل داستانهایی دربارهٔ اقدامات افراد و گروههای کوچکی از مردم میشوند،[1] که محتوای آن اغلب بیاهمیت و بیربط به سطح کلان روزانه است. رویدادهای روز در سطح جهان رخ میدهد.