حافظه میانگیر
From Wikipedia, the free encyclopedia
حافظهٔ میانگیر[1] یا بافر (به انگلیسی: Buffer)، در لغت به معنای حائل یا میانی است که در علوم مختلف به شکلی متفاوت به مفهوم یک حافظهٔ میانجی یا موقت بکار میرود. عمومأ در علوم کامپیوتر و الکترونیک اشاره به حافظهٔ موقت یک سیستم دارد.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
مثال:
buffer size = 1Mb به معنی این است که حافظه میانگیر این سیستم برابر با ۱ مگابایت میباشد یا: اندازه حافظه موقت = 1Mb
مثلاً در شیمی محلول بافر[2] محلولی است که ph را ثابت نگه میدارد، بنابراین به کمک این محلول میتوان در مراحل گوناگون یک فرایند شمیایی ph را ثابت نگه داشته و آن را اندازهگیری نماییم. مدارهای بافر نیز در الکترونیک مفهومی نزدیک به این دارند. به این صورت که دادههای سیگنال دریافتی را در خود نگهداری نموده و بر حسب نیاز به سیستم بعدی تحویل میدهند. مدارهای بافر بهطور کلی به دو دسته آنالوگ و دیجیتال تقسیم میشوند.[3]